Sagnir - 01.06.1993, Síða 10

Sagnir - 01.06.1993, Síða 10
sina að rekja til sameiginlegra lífskjara, sameiginlegra, arftekinna einkenna, sameiginlegra endurminninga, sam- eiginlegra vona og sorga, sameigin- legra þráa og hugsjóna. Og eitt af aðal lífiskilyrðum þjóðarinnar er einmitt það, að varðveita þetta innra samband óslitið."’ A ,Jcppadegi Jjölskyldiinnar’’ er þjóðarstoltið sameiniitgarajl. fræði við Háskóla íslands13 þurfti ekki að horfa upp á nemendur deildarinnar fallast á viðhorf á borð við þessi og þvílík. „Hvert er þá orðið okkar starf’ hefði hann kannski hugsað, maðurinn sem trúði því að þjóðemistilfinningin væri ein göfugasta tilfmning mannsins,14 maðurinn sem átti „verulegan þátt i þvi að móta við- tekna söguskoðun Islendinga”.15 Eg geri Jón Aðils að umræðuefhi hér, annars vegar vegna þess að hann má taka sem fulltrúa fynr þau viðhorf um þjóðeniismál sem þeir lkenan og Anderson hafa tekið að sér að kryfja, - fyrir þá væri hann kannski „áhugaverð tegund”,- hins vegar vegna þess að áhrif hans á söguskoðun Islend- inga eru veruleg að mati fróðra manna. Fyrir Jóni hefur þjóðin flesta þá eiginleika sem hinir tveir hafa vegið og léttvæga fundið. Ut úr texta hans má áreynslulaust lesa þá hugmynd að þjóðin sem heild sé eins og nokkurs konar lífvera. Böndin eða skyldleikinn á milli þeirra einstaklinga sem mynda þjóð er þannig allt annars eðlis en böndin milli einstaklinga af óliku þjóðemi. Sjálfur orðar Jón þessa lífveruhugmynd m.a. á eftirfar- andi hátt: Þjóðin er eins og nokkurs kon- ar sjálfstæð og óslitin heild, þar sem allar lífshreyfingar eiga rót ISLAND ER LAND ÞITT (Texti: Margrét Jónsdóttir) ísland er land þitt, og ávallt þú geymir Island í huga þér, hvar sem þú ferð. Island er landið, sem ungan þig dreymir, ísland í vonanna birtu þú sérð. Island í sumarsins algræna skrúði, ísland með blikandi norðljósatraf. Island er feðranna afrekum hlúði. Island er foldin, sem líftð þér gaf. Island er þjóðin, sem arfinn þinn geymir. Islenzk er tunga þín, skír eins og gull. Islenzk sú lind, sem um æðar þér streymir. Islenzk er vonin af bjartsýni full. Islenzk er vornóttin albjört sem dagur, Islenzk er lundin með karlmennsku þor. Islenzk er vizkan, hinn íslenzki bragur. Islenzk er trúin á frelsisins vor. fsland er land þitt, því aldrei skal gleyma. Islandi helgar þú krafta og starf. íslenzka þjóð, þér er ætlað að geyma íslenzka tungu, hinn dýrasta arf. ísland sé blessað um aldanna raðir, fslenzka moldin, er líftð þér gaf. ísland sé falið þér eilíft faðir. ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf. Lífvem eða heildarhugsun Jóns birtist misjafnlega beint en fmna má dæmi þar sem Jón líkir þjóðinni bemm orðum við fyrirbæri jurtaríkisins, sem raunar er hjá honum hvorki meira né minna en aust- urlensk undrajurt: ,,I>að er líkt með þjóð- imar eins og með þessa jurt” segir hann. „Þær þroskast og dafna, lifsvökvinn streymir án afláts i æðum þeirra og fram- leiðirkvisti og knappa..” 17 Þjóðin sem er samansafn einstaklinga er þannig ein óslitin heild sem á sér sameiginleg lífskjör, arftekin einkenni, endurminningar, von- ir, þrár og sorgir, já og æðar og lífsvökva. I>að þarf þvi ekki að koma á óvart að þjóðin eigi sér eðli, raunar felst það í því sem á undan er komið. í lýsingu á Al- þingi liinu forna fer Jón mörgum orðum um eðli þjóðarinnar, lífið eins og það var á Alþingi, ,, svo þróttmikið, svo viðburðaríkt og glæsilegt, ...samsvarar í öllum greinum insta eðli íslenzku þjóðar- innar þegar hún var á sínu fegursta skeiði.”1" (leturbreyting mín) l>aö er augljóst af þessum orð- um Jóns að þjóðin er í huga hans annað og meira en einhvers kon- ar samtök eða samfélagsform sem menn hafa ákveðin tæki til að koma sér saman um líkt og Renan leiðir rök að. Hugtakið „samkomulag” eða „val” er hvað varðar spuminguna um þjóðemi víðs fjarri Jóni. Fyrir honum ent örlög mannsins ráðin við fæðingu, hann fæðist sem hluti af ein- hverskonar þjóðarlíkama, kvistur eða knappur á jurtinni þjóð, og þjóðemistilfinningin er ein hans sterkasta og göfugasta tilfmning um leið og hún er „sú tilfinning, sem á sér dýpstar rætur í þjóðar- eðlinu.”'9. Islendingseðlið er með- fætt. En Jón þessi Aðils með alla sína 8 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.