Sagnir - 01.06.1993, Blaðsíða 107

Sagnir - 01.06.1993, Blaðsíða 107
Leysinginn Frederick Douglass komst til meiri metorða enjlestir svertingjar Harriet Beecher Stowe, höfundur kofa Tómasarfrænda William Lloyd Carrison mannréttindafrömuður Dred Scott höfðaði mál í von um að það mœtti treysta málstað afnámssinna en beið lægri hlut. Upphaf þrælahalds Fyrstu svertingjarnir komu til bresku nýlendnanna í Ameríku árið 1619. Heimildir segja ekki margt um við hvaða aðstæður þeir bjuggu, en líklegt má telja, að þeir hafi sætt sömu kjörum og hvítt vinnufólk, sem einnig gekk kaupum og sölum, en kynþáttur var þó alltaf til- greindur. Fljótlega virðist komast á sú skipan, að svertingjar séu seldir til lífstíðar ásamt mögulegum afkomendum, en hvítir voru aðeins seldir til ákveðins tíma. Þrælakerfið virðist hafá verið orðið fhll- mótað upp úr 1680' og tíðkaðist þá i öllum nýlendunum. I ffelsisstríðinu tóku margir negrar þátt í baráttunni við herra- þjóðina í von um að fa frelsi að launum, fýrir sjálfa sig, eða alla þræla. Það gekk ekki eftir nema í stöku tilvikum.2 Snemma bar þó á því, að mönnum mislíkaði, að folki væri haldið ánauðugu og létu menntamenn, listamenn og kvekar- ar sérstaklega til sín heyra um þau mál. John Woolman kvekari, sem var uppi frá 1720-1772, skrifaði meðal annars eftirfarandi til að mótmæla og það er greinilegt, að hann gerir sér ljósa grein fýrir mannlegu eðli óháð litarhætti: Með því að klína á menn hinu smánarlega heiti ÞRÆLAR, með því að klæða þá í flíkur sem fara þeim illa og láta þá þræla við óhreinleg verk er hætt við að við forum smám saman að trúa því að þeir séu folk sem frá nátt- úrunnar hendi sé okkur óæðra...3 Norður- og Suðurríkin Upp úr 1780 var farið að losa um þræla- hald i Norðurríkjum Bandaríkjanna, mishratt eftir ríkjum, og á fýrri hluta 19. aldar voru svertingjar orðnir fijálsir þar og í flestum Mið-og Suður-Ameríku- löndum.'1 Norður- og Suðurríki Bandaríkjanna voru að mörgu leyti ólik. Norðurríkin vom í óða önn að iðnvæðast, en Suðurríkin voru landbúnaðarríki. A 19. öld var aðal- munurinn sá, að Suðurríkjamenn héldu þræla, en hinir ekki og olli þetta mikilli togstreitu.5 Arið 1793 voru sett lög, sem leyfðu, að strokuþrælar væru sóttir yfir til þeirra ríkja, sem ekki heimiluðu þrælahald. Norðanmenn neimðu oft að taka þátt í að framselja strokuþrælana, enda var and- staðan við þrælahald miklu meiri í Norð- urríkjunum, en í suðrinu. Árið 1819 var þrælahald leyft í 11 ríkjum af 22 í ríkjabandalaginu. Samþykkt var að draga línu milli Norður- og Suðurríkjanna og skyldi þrælahald bannað að eilífu norðan hennar (Louisiana Purchase). Þegar sótt var um undanþágu fýrir Missouri, til að ganga í bandalagið sunnan línunnar, urðu miklar deilur. Að lokum var það þó samþykkt með því, að Maine fékk einnig inngöngu norðan línunnar. Þannig var jafnvægi haldið milli ríkjanna, sem héldu þræla og þeirra, sem ekki gerðu það. Þetta vom mestu siðferðilegu átök um þrælahald, sem höfðu átt sér stað ffam að þeim tíma.6 Um þetta sagði Arthur Livermore, þing- maður frá Norðurríkjunum: Nú gefst tækifæri - ef til vill ekki til að afmá þá synd sem hvílir svo þungt á sál okkar allra, en að nrinnsta kosti til að koma í veg fýrir vöxt hennar.7 Baráttan við hið illa og leit að réttlætingu Upp úr 1820 fóm að spretta upp félög og hreyfingar, sem börðust fýrir afnárni þrælahalds. Einna þekktastur og ákafast- ur leiðtoga afnámssinna (abolitionists), var William Lloyd Garrison. Einlægur boðskapur hans birtist i tímaritinu The Liberator, sem byijaði að koma út 1831: Það er rangt að halda þræla, því að það brýtur í bága við kenningar Krists um að allir menn séu skapaðir í Guðs mynd, og séu þar af leiðandi bræður. Félagið, sem Garrison stofnaði 1832, Anti Slavery Society, hafði mikil áhrif í deilunum um afnám þrælahalds. Garrison var heitur í trúnni og góður áróðursmaður, en þótti ekki að sama skapi góður stjómandi. Félagið klofnaði 1840, bæði vegna ágrein- ings urn aðferðir og vegna afstöðu til kvenna í baráttunni. Þótt Garrison þætti sjálfsagt, að konur fengju að berjast fýrir frelsun þræla til jafns við karla, var ekki svo með alla. Garrison var einn örfarra, sem barðist fýrir almennum mannrétt- indum og ætlaði svertingjum meira en frelsi úr ánauð. Hann ætlaði þeim einnig borgaraleg og pólitísk réttindi. Eftir klofninginn vom það fýrst og fremst stjómvöld og staðbundnir smáhópar, sem gagnrýndu þrælahald.8 Suðurríkjamenn vörðu þrælahald ineð SAGNIR 105
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.