Sagnir - 01.06.1993, Blaðsíða 110

Sagnir - 01.06.1993, Blaðsíða 110
Nat Tumerhinn ógurlegi handtekinn eftir upprcisniiia 1831. möguleika á að bæta hana, svo það er lítið til að hvetja hann áfram til vinnu. Að þessu leyti, mun þrælahaldið hafa verið svo óhagstætt plantekrueigendunum og þeim sem héldu þræla, að leitun mun hafá verið að öðru eins. Þrælamir unnu eins lítið og þeir komust upp með, reyndu eftir mætti að minnka við sig vinnuskyldu, settu steina og mold í botninn á körfunum, sem þeir tíndu baðmullina í, eyðilögðu verkfæri, fóru illa með dýr, eyðilögðu ungar plöntur og tíndu lélega baðmull. George Mason frá Virginiu var einn þeirra, sent var á móti þrælahaldi. I eft- irfarandi grein sést, að ástæða þess, var fyrst og fremst sú, að hann gerði sér grein fyrir óhagkvæmni þess. Þó að ekki gæti santúðar með þrælunum, er augljóst, að þrælahald samræmdist ekki siðferðisvit- und hans. Þrælahald hefur letjandi áhrif á fram- kvæmdir og handverk. Fátæklingar fyrirlíta vinnu þegar hún er unnin af þrælum. Þrælahald hindrar að inn flytjist hvítir menn sent auðga þó raunar og efla land okkar. Það hefur hin skaðvænlegustu áhrif á siði ntanna. Hver þrælaeigandi er fæddur nánasarlegur harðstjóri. Það kallar yfir þjóð hinn efsta dóm. Með því að þjóð- um verður ekki umbunað eða refsað í öðrum heimi verða þær að taka út sinn dónr héma inegin. Það er eins víst og að nótt fylgir degi að forsjónin refsar fyrir syndir þjóða með því að leiða yfir þær hönuungar.19 Þrælauppreisnir Þrælarnir voru latir og ómögulegir i augum bleiknefjanna. Fræðimaðurinn Stanley M. Elkins segir, í greininni Slavery and Negro Personality, að ánauð og kúgun hafi áhrif á skapferli og persónu- leika.2" Hann álítur, að þrælamir hafi verið í svipaðri stöðu og gyðingar í fánga- búðum nasista. Fanginn var sviptur öllu og vaktaður stöðugt. Sýnt hefhr verið fram á, að hann hafi orðið ósjálfstæður og bamalegur og háður fángavörðunum, jafnt andlega sem likamlega. Þetta telur Elkins skýra það, hversu lítinn mótþróa þrælamir hafi sýnt yfirvaldinu. Þær fau uppreisnir sem þó vom gerðar, vom undir forystu þræla, sem voru í allt annarri aðstöðu en venjulegir plantekm- þrælar, bæði læsir og menntaðir. Dæmi um þá em Gabriel, járnsmiður, sent leiddi uppreisn árið 1800. Denmark Ves- ey, handverksmaður, frelsingi fæddur í Afríku og hafði unnið nokkur ár á þræla- skipi. Hann stýrði uppreisn árið 1822. Nat Tumer, hinn ógurlegi, var prédik- ari, læs og var lýst sem afburða gáfuðum manni. Þrælamir tóku lítinn, sem engan þátt í frelsun sinni. Þeir vom ekki í aðstöðu til þess á neinn hátt. Meðal þeirra myndaðist hvorki stétt menntamanna, listamanna, aðall né miðstétt, sem gæti myndað þrýsti- hópa, eða orðið róttæk eða haft tækifæri til að koma skoðunum á framfæri. Þeir vom vopnlausir og sambandslausir og upp- reisnir þeirra vom bældar jafnharðan. Hvaðvar til ráða? Suðurríkin vom hlynnt meira sjálfstæði hvers ríkis, en Norðurríkin vildu meira alríkisvald. Þetta átti að miklu leyti rætur að rekja til þrælahaldsins. Suðurríkjamenn vildu, að hvert ríki ákvæði fyrir sig; þeir óttuðust um sjálfstæði sitt og þrælakerfið gagnvart alríkisvaldinu. Spennan milli norðurs og suðurs var stöðug. Suðurríkja- menn óttuðust afnám eða takmörkun þrælahalds. I þrælunum var gífurlegt vinnuafl og mörgum hefiir staðið ógn af fjölda svertingjanna, yrðu þeir fijálsir. Víða vom svertingjar meirihluti íbúa og enn víðar á bilinu 10-30%. Að vísu fannst faum, sem vom á móti þrælahaldi koma til greina, að veita svertingjum borgararéttindi og flestir hvítir vom sammála um yfirburði hvítra yfir svörtum. Það var augljóst að aðskilnað- ur hlyti að verða milli kynþáttanna. Fyrir utan hugmyndir um að flytja fijálsa negra „aftur heim“, sem urðu til þess, að nýlendan Líbería var stofnuð í Afríku, virðist fhrðu fatt hafá verið hugsað, eða sett fxam um það, hvað ætti að verða unr leys- ingjana ef þrælahald yrði afnumið. Þess má geta, að tiltölulega fair fóm til Líberíu. Félagið, sem hélt nýlendunni uppi, American Colonization Society, gafst upp á miklum kosmaði við það og hún fékk sjálfstæði 1822. Það var upphaflega Thomas Jefferson, sent hafði haldið þvi fram, að andúð og óvild milli svarta og hvíta kynstofnsins væri svo djúpstæð, að frelsun þrælanna væri óhugsandi án þess, að gerðar yrðu ráðstafanir til að koma leysingjunum burt úr landi. Svipaðra hugmynda gætti fram yfir þrælastríö, en þá hvatti Abraham Lincoln frelsingja til að stofna sína eigin nýlendu á Haíti. Nokkrir fóru, en ævin- týrið endaði illa og þeir sem lifðu af vom fluttir heim aftur,2' 108 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.