Helgafell - 01.10.1946, Síða 146

Helgafell - 01.10.1946, Síða 146
328 HELGAFELL fyrir sjónum manns á altaristöflunefndar- fundinum í fyrsta þætti, teiknaður með öfga- lausu, góðlátlegu háði. Tvær persónur leikritsins verða mönnum sérstaklega minnisstæðar, Jóhanna og Herdís læknisfrú. Nordal leggur þeim í munn skap- heitustu setningar leikritsins, þar er funaglóð í hverju tilsvari, sem stingur mjög f stúf við þróttleysi séra Helga. Prestlingurinn með skáldórana er svo haldlaus, að ekki er furða, þótt þessar tvær konur, sem reyna þó að brýna hann — langar til að gera hann að manni — eins og Herdís segir, aumki hann og fyrirlíti. I rauninni finnst mér Nordal gera séra Helga of slyttislegan úr garði til þess, að hægt sé að skarpa harmleik úr per- sónu hans. Harmleikur prestsins er sá, að hann bregzt köllun þeirri, sem hann hefur dreymt um frá æsku, svíkur hana fyrir eina baunaskál smáborgaralegrar tilveru, enda þótt hann reyni að gera sér réttinn gómsætari með því að taka frú Herdísi í frönskutíma! En maður trúir því aldrei, að hann muni fylgja köllun sinni, átökin í sál hans eru svo linkuleg, að maður missir allan áhuga á baráttu hans við sjálfan sig, hann rís aldrei hátt í þrjózku sinni, og því verður fall hans í rauninni svo lítið. Þótt séra Helgi laumist í síðasta þætti upp á Arnarfell, þá skortir hann allt flug, þegar hann hrapar niður á Eyrina aftur. Fyrir þessar sakir verður síðasti þáttur leikritsins — þótt hann sé óneitanlega bæði frumlegur og skemmtilegur — svo gáskafullur, að harmleikur séra Helga nálgast farce. Vera má, að þctta hafi verið ætlun Nordals, að hann hafi viljað tæta hetj- una í sundur með þau orð í huga, að du sublime au ridicule il n'y a quun pas — frá hinu háleita til hins hlægilega er ekki nema eitt fótmál! En þrátt fyrir þetta þarf enginn að kvíða því, að hann lesi þetta leikrit sér ti! leiðinda. Það sindrar af mannviti og lífsreynslu, og það mun vera allra ósk, að Sigurður Nordal vísi ekki skáldgyðjunni á brott, þegar hún drepur næst á dyr hans. Sverrir Kristjánsson. Ævisaga síra Jóns Steingrímssonar ÆVISAGA SÍRA JÓNS STEIN- GRÍMSSONAR eftir sjálfan hann. 2. útgáfa. Skaftfellingafélagið gaf út. Guðbrandur Jónsson sá um útgáfuna. — Reykjavík 1945. 400 bls. Verð: Kr. 50,00 og 110,00. Skaftfellingafélagið hefur nú bætzt í hóp þeirra héraðssamtaka, sem vinna að útgáfu sýslu- og héraðssögu, og verður ekki annað sagt, en að vel og smekklega sé af stað far- ið. Rit Skaftfellinga hefst á sjálfsævisögu Jóns Steingrímssonar, hins gáfaða og merka prófasts á Prestbakka á Síðu. Ævisaga hans hefur raunar áður verið gefin út af Sögu- félaginu, en sú útgafa mun nú illa fáanleg, en hefur náð mikilli almenningshylli, svo sem verðugt er. Þessi útgáfa er hin prýði- legasta að öllum frágangi. Einar Ól. Sveins- son prófessor skrifar nokkur inngangsorð, en Guðbrandur Jónsson bókavörður ritar hressi- legan formála og hefur séð um útgáfuna. Virðist það verk allt ágætlega af hendi leyst. I rauninni má telja það sjálfsagða ræktar- semi, að Skaftfellingar hafa fellt ævisögu Jóns Steingrímssonar inn í ritsafn sitt. Sjald- an mun íslenzkur embættismaður hafa gegnt köllun sinni með meiri kostgæfni og skyldu- rækni en þessi norðlenzki klerkur gerði, er við sjálft lá, að byggðin eyddist í eldsum- brotum. Frásaga Jóns Steingrímssonar um hin erfiðu ár Skaftáreldanna er hin átakanleg- asta. Menn og málleysingjar hrundu niður, margir flýðu byggðina, en Jón Steingríms- son rann ekki af hólmi. Þegar eldflóðið stefn- ir á kirkjuna og klaustrið, messar hann ó- skelfdur, þótt kirkjan leiki á reiðiskjálfi, en flóðið stöðvast og prestur og söfnuður héldu lífi. Á Síðunni eru allir hestar dauðir nema einn, hestur klerksins, sem notaður er til þess eins að flytja lík til kirkju. „Á útmánuðum 1784 voru dagstæðar 6 vikur, sem ég stóð ei við né fór úr fötunum, nærfellst að segja nótt og dag, til að þjónusta fólkið, bæði það sem burtkallaðist, og hitt, sem af hjarði, er ei komst til kirkjunnar", segir prófasturinn. Þótt ævisaga Jóns Steingrímssonar ræði mest um sjálfan hann og hagi hans, mótlæti og andstreymi í embættá, þá er saga hans mjög merkileg heimild um aldarfar og þjóð-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156

x

Helgafell

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.