Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2009, Síða 76

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2009, Síða 76
ARNFRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR OG HJALTI HUGASON við séum öll sköpuð jö£n, í mynd Guðs. Mismunun af hvaða tagi sem er hlýtur því að vera ósamræmanleg kristnum „ortho-praxís“ og vera hluti af hinu synduga ástandi manneskjunnar og samfélags hennar. I ósamræminu milh „teoríu“ og „praxís“, á milli orða og athafna, á allt andóf upphaf sitt.33 Kristur gaf okkur fordæmi til eftirbrejTni þegar hann sté ffam og gagnrýndi samferðamenn sína fyrir að brejna ekki í samræmi við boðun sína.34 Hið sama gerðu spámenn Gamla testamentisins, sem voru virkir í samfélagsgagnrýni og andófi á sínum tíma.35 Jámingakirkjan í Þýskalandi á tímum nasismans og kirkjur svartra um daga aðskilnaðar- stefnunnar í Suður-Afríku eru nýleg dæmi um hvernig kirkjur hafa risið upp og andmælt framgangi ranglætisins. Þegar hefur verið gerð grein fyrir iGh'or-skjaHnu sem var helsti hugmyndagrunnur svartrar guðfræði í Suður-Afríku. Játningakirkjan spratt aftur á móti upp sem mótvægi við „þýska kristni“ (þ. Glaubensbewegung Deutsche Christen eða Deutsche Christen) sem þróaðist í kjölfar þess að Hitler sameinaði kahónskar og mna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ættemis og stöðu að öðru let'ti. Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna." (http://www.aIthingi.is/lagasofh/ nuna/1944033.html, skoðað 15.12.2009) Sama hugsun kemur íram í orðum Páls postula í Gal 3.28: „Hér er enginn Gyðingur né grískur, þræll né ffjáls maður, karl né kona. Þér eruð öll eitt í Kristi.“ 33 Wendy Farley talar um að í andófinu taki umhyggja Guðs á sig hold. Sjá Wendy Farley, Tragic Vision and Divine Compassion. A Conte?}iporary Theodicy, Louisville: Westminster/John Knox Press, 1990, bls. 127. 34 Efrirfarandi orð eru úr fjallræðu Krists í Mattheusarguðspjalli (7.15-20): „Varist falsspámenn. Þeir koma til yðar í sauðaklæðum en innra eru þeir gráðugir vargar. Af ávöxtum þeirra skuluð þér þekkja þá. Hvort lesa menn vínber af þyrnum eða fíkjur af þistlum? Þannig ber sérhvert gott tré góða ávöxtu en slæmt tré vonda. Gott tré getur ekki borið vonda ávöxm, ekld heldur slæmt tré góða ávöxtu. Hvert það tré, sem ber ekki góðan ávöxt, verður upp höggvið og því í eld kastað. Af ávöxtum þeirra skuluð þér því þekkja þá.“ 35 Amos spámaður hafði t.d. þennan boðskap að flytja sínum samtímamönnum: „Vei þeim sem breyta réttinum í malurt og steypa réttlætinu til jarðar. Þeir hata þann sem fellir réttlátan dóm í borgarhliðinu og forðast þann sem segir satt. Af því að þér takið vexti af landleigu lítilmagnans og leggið skatt á komuppskeru hans munuð þér reisa hús úr höggnu grjóti en ekld búa í þeim sjálfir, gróðursetja afbragðs víngarða en ekki dreldka vínið sjálfir. Já, ég veit að glæpir yðar eru margir og syndir yðar miklar. Þér þröngvið þeim sem hefur á rétrn að standa, þiggið mútur og vísið hinum snauða ffá réttinum. Þess vegna þegir hygginn maður á slíkri tíð því að það er vond tíð. Leitið hins góða en ekki hins illa, þá munuð þér lifa og þá verður Drottinn, Guð hersveitanna, með yður eins og þér hafið sagt. Hatið hið illa og elskið hið góða, eflið réttinn í borgarhliðinu. Þá má vera að Drottinn, Guð hersveitanna, miskunni sig yfir þá sem eftir eru af ætt Jósefs" (Amos 5.7-15). 74
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.