Frjáls verslun - 01.04.2014, Side 93

FRJÁLS VERSLUN 4. 2014 93
„Við fram sóknar ­
menn höfðum setið
undir því í fimm ár að
þetta væri ekki hægt
og við sýndum það
á einu ári að allt sem
þurfti til var viljinn,“
segir hún.
stjórnvöldum gagnvart fjár fest -
ingum í atvinnulífinu og það
mun skipta okkur miklu máli í
framtíðinni.“
Húsnæðiskerfið
tryggi fólki öryggi
Varðandi húsnæðismálin bendir
Eygló á að almenningur hér á
landi hafi löngum talið að með
kaupum á eigin húsnæði væri
fólk að tryggja sig fjárhagslega
til lengri tíma en reynsla okkar
eftir hrun hafi leitt í ljós að
þetta fjárhagslega öryggi sé
ekki fyrir hendi. „Ég hef þess
vegna sagt að við þurfum að
byggja hér upp húsnæðiskerfi
sem tryggir fólki öryggi óháð
því hvaða búsetuform það
velur. Ef fólk vill leigja á það
að fá að leigja. Ef það vill
kaupa þá á það að geta treyst
því að húsnæðislánakerfið sé
öruggt og það fái stuðning til
að spara fyrir útborgun. Síðan
þurfa að vera til félagsleg
úrræði fyrir það fólk sem þarf
á því að halda. Ef við horfum
á húsnæðismálin í Evrópu eða
N-Ameríku þá er hlutverk
stjórnvalda í þessum löndum
mikið. Þess vegna er það mín
afstaða að stjórnvöld eigi að
styðja við bakið á því fólki sem
þarf á því að halda. Það þarf
þarna ákveðinn lagaramma og
síðan þurfum við að tryggja að
ekki sé verið að mismuna fólki
hvort heldur það kaupir eða
leigir. Við höfum skipað starfs -
hópa í þessu skyni, erum að
huga að frumvarpagerð og ég
er að vona að með haustinu líti
fyrstu frumvörpin dagsins ljós.”
Eygló Harðardóttir er einnig ráðherra jafnréttismála og
hún er því spurð að því hvort
henni finnist konur nægi lega
fyrirferðamiklar í stjórn enda -
stöð um innan atvinnu lífsins.
„Við sjáum að lögin um að
fjölga konum í stjórn um félaga í
atvinnulífinu hafa verið að skila
árangri. Við framsóknarmenn
studd um þessa lagabreytingu
og gleðjumst yfir þeim góða
árangri sem náðst hefur með
lögunum. Ég vonast líka til að
forsvarsmenn fyrirtækja sjái
sér almennt hag í að jafna hlut
kynjanna innan fyrirtækja og
þá í stjórnunarstöðum líka.
Við erum hins vegar með mjög
kynjaskiptan vinnu mark að hér á
Íslandi, mestu kynjas kipt inguna
af öllum Norður landa þjóðunum.
Konur eru mun líklegri til að
vinna hjá hinu opinbera og
karlarnir í einka geiranum. Það
virðist þá fylgja að þær stéttir
þar sem konur eru í meirihluta,
njóta lakari launakjara og að
ein hverju leyti minni virðingar.
Ég hef lagt áherslu á að
aðgerðar hópur stjórnvalda og
aðila vinnumarkaðarins um
kynbundinn launamun hugi
sérstaklega að hvernig megi
draga úr þessu kynjaskipta
náms- og starfsvali, því þar
verður að byrja. Ég vildi helst
sjá að það verði ekkert til sem
heitir karlastörf eða kvenna -
störf á Íslandi og það sé allt
eins líklegt að það verði karl
sem taki á móti barninu þínu á
leikskólanum og kona sem sæki
fiskinn okkar út á sjó.“
Atvinnuleysi hefur farið
hratt minkandi á íslenskum
vinnu markaði en fram hafa
komið áhyggjur af því að ein -
hver hópur ungs fólks kunni
að vera að festast í einhvers
konar atvinnuleysisgryfju til
frambúðar. „Við Íslendingar
erum með eitt minnsta atvinnu -
leysi meðal ungs fólks í allri
Evrópu. Við sjáum hins vegar
að það eru ákveðnir hópar sem
að falla utan vinnumarkaðarins
og ég held að það sé mjög
mikilvægt að athuga hvað
við getum gert til að hjálpa
þess um einstaklingum. Þar
horfi ég sérstaklega til vinnu -
markaðsúrræða, samstarfs við
mennta kerfið og sveitarfélögin.
Við sjáum t.d. tölur um að
hluti ungra karla virðist eiga í
erfiðleikum. Brottfall stráka úr
skólum hefur verið töluvert. Er
þá eitthvað í menntakerfinu hjá
okkur sem veldur þessu? Eða
eru það félagslegar aðstæður
sem valda því að viðkomandi
nær ekki fótfestu? Er það
einfaldlega hraðinn eða auknar
kröfur í atvinnulífinu sem valda
því að það er minna svigrúm
fyrir þá sem þurfa á stuðningi
að halda? Atvinnuleysið er
orðið mun minna og þær spár
sem við höfum séð núna varð -
andi atvinnulífið og hagvöxt
gera ráð fyrir að mun fleiri störf
verði til og þá er svo mikilvægt
að ná inn þeim hópum sem
standa fyrir utan.
Í mínum huga er vinna for -
senda allrar velferðar. Það
gildir ekki bara um unga fólkið
heldur alla í þjóðfélaginu.
Félagsleg vandamál verða
einfaldlega svo miklu miklu
meiri þar sem fólk hefur ekki
aðgang að vinnumarkaði.
Norræn velferð byggist á
mikillihárri atvinnuþátttöku.
Það eru þannig grundvallar -
mann réttindi að fólk hafi vinnu
til að sjá sér og sínum far borða
og jafnframt forsenda velferð -
arinnar.“
Eygló Harðardóttir, ráðherra félags- og húsnæðismála.