Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.04.1946, Side 56

Tímarit Máls og menningar - 01.04.1946, Side 56
46 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR hafa myndað sér út frá henni. Hitt verður svo að skeika að sköpuðu, hve mikið raunhæft gildi slíkar tillögur koma til með að hafa, þegar þær eiga að ganga undir veruleikans próf. Nú má vel vera, að Búnaðarfélag íslands, eða þeir, sem dæma um þessar ritgerðir fyrir þess hönd, telji sig þegar hafa fast land undir fótum og viti upp á hár, hvaða tillögur séu réttar og hverjar rangar. Myndi þá mega skoða þetta samkeppnisútboð sem nokkurs konar getraun. Að leikslokum myndi sá standa með pálmann í höndunum, sem hitti naglann beint á höfuðið — rataði skemmstu leið að hjarta dómnefndarinnar. Sé svo í pottinn búið, væri vafalaust skynsam- legast af þeim sem þetta ritar að leggja strax árar í bát. Án þess að hann hafi haft minnstu möguleika til þess að kynnast viðhorfi dóm- nefndarinnar til þeirra mála, sem hér um ræðir, hefur hann hugboð um, að hún kjósi að skipa þessum málum nokkuð á annan veg en hér verður stungið upp á. Það er fram tekið, að tillögurnar skuli miðast við það, að land- búnaðurinn verði samkeppnisfær. Samkeppnisfær við hvað? Nánar er þetta þó skilgreint svo, að hann eigi að veita bændum og búa- liðum álíka afkomu og öðrum, sem vinna að hliðstæðum störfum í öðrum stéttum. Því lofsverða takmarki mætti sjálfsagt ná á fleiri en einn veg. Það er hugsanleg leið, (þó er ekki þar með sagt, að hún sé fram- kvæmanleg) að skerða afkomumöguleika þessara annarra stétta að vissu marki og lækka að sama skapi þær kröfur, sem gerðar eru bændum til handa. Þessari „lausn“ hefur allmjög verið á lofti haldið, eins og nokkurs konar kína-lífs-elixír, og það þarf ekki að draga það í efa, að henni mun verða otað allfast að Búnaðarfélagi íslands, í tilefni af þessari samkeppni. Má og vera, að hún verði auglýst fyrir alþjóð sem fyrsti verðlaunagripur um það er lýkur. En það skal tekið fram, að sá, sem þetta ritar, mun slá þessari málalausn algerlega frá sér. Skal nú að því horfið að drepa á nokkra af þeim möguleikum, sem fyrir hendi virðast, til þess að koma þessum atvinnuvegi úr því miður heppilega ástandi, sem hann er í um þessar mundir.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.