Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Qupperneq 12

Tímarit Máls og rnenningar
Með útgáfu á ódýrum bókum vildum við brjóta niður múrinn milli
skálda og alþýðu og fá stóran lesendahóp, ekki í neinu samúðarskyni
við almenning, heldur til að vekja hann af svefni, flytja honum nýjar
skoðanir, nýjan skáldskap, kveikja hugsjónir í brjósti hans. Við ætl-
uðum að gerbreyta þjóðfélaginu, ryðja braut nýjum hugmyndum,
nýjum þjóðfélagsháttum og nýrri bókmenntastefnu, skapa víðari sjón-
deildarhring, glæða frelsisþrá alþýðu, gera þjóðina frjálsa. Og við
trúðum á mátt skáldskaparins og á mátt hugsjónarinnar, sem er hjart-
sláttur hans. (TMM 1 1963, 5).
Enda þótt margt hafi mjög vel tekist í starfi Máls og menningar hafa
þessi fyrirheit ekki öll verið uppfyllt. Skáldin hafa mörg hver dreifst til
annarra útgefenda enda þótt hugsjónir þeirra og félagsins færu saman. Les-
endahópurinn hefur minnkað hlutfallslega, endurnýjun meðal félagsmanna
hefur ekki orðið eins og vonir stóðu til. Við hefjum samt nýtt starfsár og
nýjan árgang Tímaritsins í fullvissu þess að upphafleg markmið Máls og
menningar séu enn í gildi þrátt fyrir breytta þjóðfélagshætti.
Tímaritið verður áfram gefið út fjórum sinnum á ári, a. m. k. fyrst í stað.
Eins og áður mun það birta skáldskap og fjalla á víðum grundvelli um
bókmenntir og listir, þjóðfélags- og menningarmál. Við munum leitast við
að helga ritið fremur en verið hefur um sinn málefnum líðandi stundar og
gera það að vettvangi skoðanaskipta. Gamlir félagsmenn minnast sjálfsagt
smttra pistla um sitthvað sem efst var á baugi hverju sinni og þeir rituðu
einkum Halldór Laxness og Kristinn E. Andrésson. Slíka pistla er ætlunin
að endurvekja, þeir verða ekki einokaðir af ritstjóra eða ritnefnd heldur er
þessi vettvangur öllum opinn.
Næstu missirin verður Tímaritið öðrum þræði helgað íslenskri sjálfstæðis-
baráttu. Birting ýmissa leyndarskjala um herstöðvasamningana gefur tilefni
til endurmats á allri þeirri nömrlegu sögu. Ennfremur verður barátta gegn
innrás erlendra auðhringa og fyrir efnahagslegu sjálfsforræði mjög á dag-
skrá í næstu hefmm.
Tímaritið vill marka sér stefnu sem róttækt menningarrit en óháð flokka-
pólitík. Við heimm á framsækna höfunda til samstarfs, framtíð ritsins er
ekki síst undir því komin að þeir líti á það sem sjálfkjörinn vettvang sinn.
Þ.H.
2