Tímarit Máls og menningar - 01.03.1977, Qupperneq 109

Nýliðinn Svejk
„Hvað hefurðu nú gert af þér, skepnan,“ stamaði hann.
Svejk svaraði honum skælbrosandi:
„Tilkynni í undirgefni, nú kann ég að meðhöndla skotull.“
Og glaður og reifur gekk hann inn í herbúðagarðinn til að finna félaga
sína.
Þennan sama dag kunngerði vakthafandi offíséri mannskapnum þá
ákvörðun styrjaldarráðuneytisins að setja upp flugvéladeild í hernum og
það með að menn væru hvattir til að gerast sjálfboðaliðar.
Þá sté Svejk góðidáti fram og tilkynnti sig með svofelldum orðum:
„Tilkynni í undirgefni, ég flaug í loft upp og kann á þessu nokkur skil
og vil einnig þjóna hans tign, keisaranum, í loftinu.“
Og þannig atvikaðist það viku seinna að Svejk góðidáti fluttist yfir í flug-
véladeildina þar sem hann þjónaði með engu síðri árangri en í vopnabúr-
inu eins og brátt verður ljóst.
Svejk góðidáti í flughernum
Austurríki á yfir að ráða þrem stýranlegum loftförum, átján óstýran-
legum og fimm flugvélum. Þjónusta Svejks góðadáta var í sambandi við
þessar flugvélar. Fyrst í stað sá hann um að draga vélarnar út úr skýlinu
og fægja þær með terpentínu og kalki.
Semsé annaðist hann flugvélarnar líkt og hann fyrrum nostraði við
að kemba merum herprestsins í Triente. Hann fægði og fágaði vélarnar.
Nú var hann kominn í flugvéladeildina undir kjörorðinu: „Það verður að
fljúga! Skjótum alla flugvélaþjófa.“
Að hálfum mánuði liðnum átti Svejk sjálfur að fá að fara í loftið. Það
var raunar hættuspil.
Þungi hans bættist við flugfarminn þegar hann settist upp í vélina.
Svejk góðidáti var þó hvergi banginn, hann steig um borð og brosti gleitt
þegar hann hóf sig á loft.
Þegar þeir svo hröpuðu og brutu vélina í spón þá skreið Svejk góðidáti
út úr brakinu og studdi offísérann á lappir með svofelldum orðum:
„Tilkynni í undirgefni, við vorum að hrapa en erum samt lifandi og
hressir.“
Svejk var stimamjúkur við alla jafnt. Einhvern tíma þegar hann var að
fljúga með Herzog lautínanti stoppaði mótorinn í 826 metra hæð.
95