Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 54

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 54
— Til útlanda? Af hverju? — Ég segi þér það seinna. En ég verð að fara. Ég verð. Röddin var lág og svolítið hás. — En hvenær? Hvert? — í fyrramálið. Hún opnaði augun og deplaði þeim, greip svo eftir sígarettupakka í vasanum á treyjunni sinni og kveikti sér í á höfði engilsins. Það var skrýtinn einbeitnisvipur á andlitinu, næstum skelfing- arsvipur. — Vélin fer sjö, sagði hún. Hún blés frá sér stóru reykskýi og eitt andartak sýndist honum mynd hennar skjálfa á bak við bláa reykjar- móðuna eins og hún væri andi, sem hefði stigið upp úr töfraglasi. — Eitthvað að? vogaði hann sér að spyrja. — Neei. Og þó — kannske. Jú, jú, það er allt í flækju. En það verður í lagi þegar ég er komin út. Það er bara eitt.. . — Eitt hvað? — Ég er blönk, á ekkert nema farmiðann. Ég ætlaði að vita hvort þú vildir lána mér pening? Hún drap í hálfreyktri sígarettunni á skrautmál- aða diskinum hans á borðinu og það ískraði í glerungnum meðan hún hamaðist á glóðarkornunum, sem höfðu þotið út um allt eins og eldhnettir frá sprunginni sól. — En það er nótt. Ég get ekki náð í neina peninga. Ég hef svo lítið héma. — Ég þarf ekki mikið, sko. Bara til þess að skrimta í tvo daga. Þá fer ég til Ítalíu og hitti vin minn. Hann lofar að það bíði miði hjá Alitalia í London á föstudag, og þá verð ég með allt á hreinu. Þá get ég borgað þér aftur. Sko, ég sver ... — En ég veit ekki hvað ég á ... — Það verður alveg nóg, engin vandræði. Hún brosti. — Ég vissi að þú mundir gera það. Þessi skrýtni einbeitnisvipur var horfinn og augun í henni sögðu honum að hún vissi að hún hafði unnið sigur. — Ég skrifa þér svo og segi þér frá öllu. Er ég ekki voðaleg að biðja þig um þetta? — Ha, nei, nei, ansaði hann og heyrði þó varla hvað hún sagði. Hann var satt að segja enn annars hugar út af þessari óvæntu heimsókn og nú þessu erindi hennar. Jú, hann átti peninga — tuttugu og tvö þúsund og fjörutíu krónur, sem lágu vendilega taldar í umslagi uppi á homhillunni, þar sem engillinn hafði verið. Reyndar hafði hann staðið ofan á umslag- 52 TMM 1992:2 *
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.