Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 107

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 107
verið eða ætti að vera. Þegar skilist er við Jón Edilonsson á miðjum aldri í sögulok, liggur hreint ekki ljóst fyrir hvort hann er sá sem hann er eða hinn sem hann er ekki. „Hvort er ég heldur hann, sem eftir lifir, / eða hinn, sem dó?“ spyr Steinn Steinarr á einum stað. Og í öðru ljóði segir hann: „Til ekki neins þín eftirspum er gjörð, / það andlit finnst ei meir, sem var þú sjálfúr." Spillvirkjar orðar semsé sígildar spumingar, en með alnýjum og ákaflega eftirminnilegum hætti. Sigurður A. Magnússon Hið skjálfandi samhengi Bragi Ólafsson. Ansjósur. Forlagið 1991.45 bls. Bragi Ólafsson er heimsfrægur Sykurmoli. Hann stendur stilltur á sviðinu bak við bylgj- andi og höggvandi hreyfingar Bjarkarog Einars Arnar, slær strengi sína fimlega undir kvak þeirra, horfir á æstan aðdáendahópinn og lyftir brúnum og munnvikum í einu þannig að and- litið fær á sig sérkennilegan undrunar- og gleði- svip. Lífið er skrítið og skemmtilegt. Bragi er líka skáld eins og lesendur þessa tímarits vita, og í ljóðum hans hefur frá upphafi verið sama blanda undrunar og kæti og í svip hans, en líka myrkari drættir. Hann gaf út aðra ljóðabók sína fyrir síðustu jól, Ansjósur, og byijar á að yrkja um ljóðlistina: Hún flytur með sér ilm inn í strætisvagninn (lesist: hin bóklærða tilvist: erl.fragrance). Bílstjórinn er fyrstur til að ftnna hvaða smyrsl hún hefur borið á sig. Hann þekkir ekki tegundina en hver með leyfi þekkir slíkt ómælisdjúp sem hún er þessi stelpa! Hún færist innar í vagninn og ferðin er hafin og ilmurinn finnur sér sæti hjá hveijum og einum. Ljóðið heitir „Smyrsl“ (7) og ber mörg einkenni ljóða Braga, myndin er einföld og skýr en þó djúp, stíllinn áreynslulaus, hlýr og fyndinn. Ljóðin iAnsjósum eru um margvísleg efni, en tvennt einkennir hana sérstaklega. Annað eru mannlýsingar. Bókin er krökk af athyglisverðu fólki, og má sem dæmi nefna manninn í „Vopnaburði" (13), „einn af þeim óskiljanlegu mönnum / sem í vinnu sinni / eru mynd sann- gimi og flekklausrar hugsunar / en í frítíma sínum andlitslausar skepnur“, manninn með skap á við meðalstóra hlöðu („Að loknu sumri“, 16), húsvörðinn í höllinni í Telc („Svefn", 34), og auðvitað sögumann sjálfan sem sýnir á sér æ fleiri hliðar eftir því sem líður á bókina. Hitt eru útlönd. Upplifanir verða margar ein- kennilegar á tónleikaferðum með rokkhljóm- sveit erlendis, og Bragi vefur þær inn í skáldskap sinn þannig að stundum verða þær bæði nýstárlegar og kunnuglegar fyrir okkar sigldu landa. Hver kannast ekki við að hafa verið einn á ferð um nótt í útlendri borg og hræddur: Smáfuglshjartað mitt. Ferð þín í leigubílnum er hröð og umkringd húsum. Þessi voðalega nótt hefur myrt allt fólkið sem þú þekkir og tifið í gjaldmælinum er falskt og útlent. Þú átt góða daga í vændum smáfuglshjartað mitt. Þetta voru „Góðir dagar“ (19). Víðar má finna kvíða fyrir hinu óþekkta og jafnvel óhugnað, eins og í „Hótellykli sjöundu hæðar“ (43) þar sem fortíðin er þurrkuð út, „eina sem ég hef með mér / að handan / eru minningar um móttökuna niðri“. Þegar nútíðin ein er eftir er ekkert skref í dauðann. Bragi var svo heppinn að ná strax persónu- legum tóni í ljóð sín. Hann spjallar við lesanda sinn, eins og í trúnaði, lætur eins og hann segi TMM 1992:2 105
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.