Gripla - 20.12.2007, Blaðsíða 37

AM 240 FOL XV
hon var davd Þa tok byskupinn at grata | 3af ollu hiarta og bad lydínn allann at
falla vpp ™ sín kne. og bidía | 4gud af ollu hiarta. ef hann uilldi þeim bírta
hvort sâl væri frialsut eda forto|5pvt Og sem allír hofdu lokit sinne bæn. kom
rodd af himnvm suo| 6at allír mattu heyra er j mvsterinv voro og sag`d´i svo at
þann sama sâl af | 7þeim synda fvlla likam skein nv full biart j himínnÀiki med
vorum herra | 8Jesv Kristo. og bad byskup leysa likaman af ollvm sinum
syndvm og grafa sidan hía odrum | 9krist<n>um monnum. fyrir þui þott
madurínn hafi stort brotet og uill hann kalla til guds | 10myskunnar. þa mvn
hann myskunn fa Huar fyrir er eg vara ydr vid alla kristna | 11menn at þier
fallít eigi j oruílnan. þott þier hafít gudi stort j motí brotid. þvi | 12at þott
madurínn hefdi gert allar þær syndir sem gerazt mega j verolldinne | 13og vill
hann skriptaz idraz og yfir bæta og hallda þær skriptir sem honum uerda. |
14settar og lifa uel sidan. þa mvn gud fyrir gefa honum. Þat ræd eg oÙ at ver
gíorum | 15svo allir at ver mættum odlaz hímínnÀikis blezan utan enda amen. |
2
16[J] Eínne kirkív sokn voro tvær konur onnur rik enn onnur orik. þeirra var
iafnan f|17att j mille. þeirra skripta fadir taladi iafnan fyrir þeim at þær skylldv
| 18eigi svo gera. Og eítt sinn at paskum er þær skylldu taka guds likama sagdi
pre|19sturinn svo til þeirra Nv skulv þit leggia nidur allt hatur og stygd er
yckur hefir | 20j millí boret. Enn rikare svarar. þat er ecki stort hatur þo eigi se
â uallt íafn b|21lítt med monnum. presturenn svarar. þit skulvt sætaz fullum
sattum og hvor kyssa adra | 22þvi ellígar verdr yckur þessi þionusta til a fallz
doms. hier eptir gera þær sem | 23presturinn bydur. þeim og taka sidan guds
þionvstv Sem ute er messan ganga þær vt 24af | kirkívnne sem adrir menn.
sidan talar hin orikare svo til hinnar. Þat uar mikill fogn|25vdur segir hon at
vit skylldvm sættaz ockar j milli adur en vit tokvm þessa hale`i´t|26a þionvstu
og ongum hlut hefir eg fegnari ordit segir hon. Þeinkir þu segir hon. honum ||
3
2r 1fπgur ord og ohoflígt dramb. þeir .í˝. ormarnir er nott og dagur. |
4
2[V]t j susanna j svo heítanda Àiki segir at væri ein storburdug kuínna. svo |
3segir at hon elskadi eínn klerk af svo mikílle ast at hon uilldí | 4helldur enn
allt ueralldar gull hans elsku fa. og eítt sinn er hon híttir hann segir hon suo |
5til hans mínn kæri vin segir hon. kynni eg þina elsku at fa. og þu uilldir mínn
35