Skírnir - 01.04.1994, Page 54
48
HERMANN PÁLSSON
SKlRNIR
sýndist“ (ÍF 1951, 206). Máli sínu til stuðnings vitnar Snorri í vísu
eftir Stúf skáld sem rifjar það upp að konungur „gekk sjálfur á
mig drekka“ (sjá Stúfs þátt (ÍF 1934, 284), Fagurskinnu (ÍF 1985,
300), Kristni sögu (1905, 35-6) og Kormáks sögu (ÍF 1939, 295)).
ölteiti
I samkvæmum tíðkaðist löngum að hafa eitthvað til skemmtanar;
í boðinu á Alftanesi var það „haft ölteiti að menn kváðu vísur"
(81). Egill er ekki nema þriggja vetra þegar hann fær þar skálda-
laun fyrir kveðskap sinn; skýringin á þessu undarlega tiltæki
hnokkans blasir við. Annað skáldmælt fólk í þessum mannfagn-
aði mun hafa hjálpað ungum snáða að yrkja þessar tvær drótt-
kvæðu vísur, og síðan hefur þótt sjálfsagt að Egill nyti frægðar
fyrir bragðið. Að Arnfinns jarls kváðust á þau Egill og jarlsdóttir
og drukku saman um kveldið og voru allkát (120-21). Auðfundin
eru önnur dæmi um ölteiti. Eyrbyggja getur þess að Snorri goði
hafði haustboð mikið að veturnóttum. „Þar var öldrykkja og fast
drukkið. Þar var ölteiti mörg;“ ein af þeim var mannjöfnuður (IF
1935, 98). I Bandamanna sögu er hermt að „þér höfðuð það fyrir
ölteiti að þér tókuð yður jafnaðarmenn“ (IF 1936, 354). Sigurðar
saga Jórsalafara minnist veislu á Upplöndum þar sem mungát var
miðlungi gott og menn hljóðir. Þá mælti Eysteinn konungur að fá
skyldi ölteiti nokkra. „Sá ölsiður hefir oft verið að menn hafa tek-
ið sér jafnaðarmenn“ (Fornmanna sögur 1825-1837, VII:119). Al-
ræmd er kappdrykkja og mannjöfnuður í Örvar-Odds sögu þeg-
ar garpur yrkir og drekkur tvo kauða undir borð. I brúðkaupinu
fræga á Reykhólum (29. júlí, 1119) sem lýst er í Þorgils sögu og
Flafliða var mikið drukkið, og skemmtu menn sér við að fara
með sögur og kveða kerskivísur (Sturlunga saga 1946,1:23-27).
IV. Margfrœði
fjölkynngi
Þau Þorgeir þyrnifótur á Aski (94), Þórarna grannkona Skalla-
Gríms í Fjörðum (s. 62) og Þorgerður brák ambátt hans á Borg
(101) eru sögð fjölkunnug, en þó er Gunnhildur drottning helsti
fulltrúi slíkrar listar í Eglu\ þar er konan kynnt til sögu á þá lund