Skagfirðingabók - 01.01.2011, Qupperneq 36

36
SKAGFIRÐINGABÓK
anda Gríms að dveljast þar. Dró Andr-
és saman mikið af heimildum sem
ekki höfðu verið athugaðar fyrr, með
það fyrir augum að nýta þær í ritverk
um ævi Gríms.
Árið í Kaupmannahöfn leið fljótt og
aftur settist Andrés í sæti dagskrár-
stjóra haustið 1964. En næsta ár var
gerð skipulagsbreyting á námi í ís-
lensku við heimspekideild Háskóla
Íslands. Skipulagt var nám á þrem
stigum til BA-prófs, einkum ætlað
kennurum, og samsvaraði það fyrra
hluta prófi í íslenskum fræðum. Þessi
breyting leiddi til þess að árið 1965
voru stofnsettar tvær nýjar lektors-
stöður í íslensku, önnur í málfræði,
hin í bókmenntum. Andrés sótti um
stöðu bókmenntalektors og var veitt
hún. Um haustið hóf hann kennslustarf
sitt. En hluti af starfi háskólakennara
felst jafnan í rannsóknum og hefur
Andrés ekki síður haft hug á að halda
því starfi áfram.
Vinir Andrésar glöddust yfir þessari
breytingu á högum hans. Gamli læri-
faðirinn, Sigurður Nordal, var enn á
dögum, nær áttræður. Hann hafði
1945 verið skipaður samkvæmt sér-
stök um lögum prófessor í íslenskum
fræðum án kennsluskyldu og aldurs-
takmarks. Nordal hafði til umráða
herbergi í Háskólanum og áræddi
enginn að fara þess á leit að hann léti
það af hendi, þótt hann notaði það
lítið sem ekkert. En þegar Andrés var
skipaður lektor kallaði Sigurður hann
á sinn fund og afhenti honum lykil að
herberginu. Þarna var loksins kominn
verðugur arftaki! – Hugur manna til
Um langt skeið var Andrés stjórnskipaður prófdómari í íslensku við Menntaskólann á Akur-
eyri. Hér er hann við próf ásamt Gísla Jónssyni kennara vorið 1962.