Skagfirðingabók - 01.01.2011, Side 140

SKAGFIRÐINGABÓK
Því hélt hann áfram eftir að Bogga dó.
Þrisvar í viku hverri les hann kvöld­
lesturinn fyrir fólkið. Þetta framtak
hans er aðdáunarvert og sýnir glöggt
hvern mann Stefán hefur að geyma.
Lúðvíg A. Halldórsson
Bróðir Sillu Halldórs var mjög góður
vinur okkar. Hann heitir Lúðvíg Hall­
dórsson. Hann ólst upp í Eyjafirði
eftir að móðir hans dó ung frá honum
og var í Eyjafirði fram yfir fermingu
að hann fór í gagnfræðaskóla á Sauðár­
króki. Hann var liðtækur í íþróttum,
var mikið með okkur strák unum í alls
konar leikjum og íþrótta iðkunum.
Hann var mjög góður námsmaður. Að
loknu gagnfræðanámi fór hann í
Menntaskólann á Laugarvatni og
braut skráðist þaðan sem stúd ent árið
1955. Haustið eftir stúd entsprófið
flutt ist hann til Stykkis hólms og fór
að kenna þar. Árið 1960 fékk hann
svokallaðann Fullbrightstyrk og fór til
náms í stærðfræði og eðlisfræði við
háskólann í Pittsburgh í Bandaríkjun­
um. Heimkominn hélt hann áfram að
kenna við barna­ og gagnfræða skól­
ann í Stykkishólmi og var ráðinn
skólastjóri þar haustið 1965. Veturinn
1971–1972 fékk hann ársleyfi og lauk
um vorið kenn araprófi frá Kennara­
skóla Íslands. Kennslu stundaði hann í
rúmlega fjóra áratugi. Lúðvíg er nú
bú settur í Reykjavík.
Það er margs að minnast þegar rifjuð
eru upp bernskuárin í Höepfner. Allur
sá krakkaskari sem þar ólst upp er
ógleym anlegur. Bjart er yfir þessum
tíma og ánægjulegt að rifja hann upp
og forvitnilegt nú á tímum allsnægta
að bera þessa tíma saman svo gerólíkir
sem þeir eru. Ég hefði ekki viljað
miss a af þess um árum.
Dauðaslys við Höepfner
Það mun hafa verið í ársbyrjun 1943,
12. janúar. Það var asahláka og mikil
hálka á götunum. Nokkrir strákar
sátu á viðarbol við Höepfner að sunn­
an verðu. Kemur þá bíll á mikilli ferð,
nær ekki beygjunni, lendir á hópnum
og einn deyr. Það var Helgi Jósefsson,
sonur Jósefs Stefánssonar trésmiðs.
Ökumaðurinn var Friðrik Sigurðsson.
Það urðu heilmikil réttarhöld út af
þessu slysi og bar mönnum ekki sam­
an. En einn úr strákahópnum, Haukur
Þorsteinsson, bar þarna vitni og voru
orð hans látin gilda þótt ungur væri.
Eftir slysið var Helgi borinn inn til
okkar, í rúmið mitt. Var ansi nötur­
legt að hátta ofan í rúmið um kvöldið
því koddinn var allur ataður blóði.
Þetta slys var manni ofarlega í huga í
mörg ár.
Lúðvíg A. Halldórsson
skólastjóri í Stykkis hólmi.
140