Skagfirðingabók - 01.01.2011, Blaðsíða 84
SKAGFIRÐINGABÓK
að taka við þessum krónum, sagði að
kominn væri hefð á þennan beitarrétt
og því ætti gjaldið að falla niður.
Skömmu áður en farið var í stóð
rekst ur fram á heiði voru hrossin rekin
í rétt og rakað af þeim. Svo var og gert
vorið 1937. Réttin var hér skammt
sunnan við Suðurkvíslina. Hún var
nokkuð stór, 22–25 metra löng og ca.
sjö metra breið. Réttarveggirnir voru
háir, allt að því brjóstháir og 60–80
cm þykkir, hlaðnir úr hnausum,
nánast ferköntuðum og nokkuð af
löngum. Við norðurenda réttarinnar
var kompa, er svo var kölluð, 6–8 fer
metrar og kofi austan við komp una.
Gólfið í kompunni var aðeins lægra en
réttargólfið og vegghæð því ívið
hærr i.
Að þessu sinni var sá háttur hafður
á, að 6–8 hross voru rekin úr réttinni
inn í kompuna. Sveinn fór á bak á
hrossin, náði að beisla hvert hross, gat
seilst með klippur fram á makkann og
náði þannig að klippa faxið. Ein
hryss a, stygg, kunni þessum aðförum
illa, prjónaði uppá komp uvegginn,
ætlaði yfir og út, en féll afturyfir sig á
gólfið, og varð Sveinn und ir henni.
Hann lenti með vinstri fótlegg á steini
sem stóð uppúr gólfinu og fótlegg
urinn brotnaði. Að sjálfsögðu var hætt
við allan afrakstur. Farið var heim eftir
teppi, pramminn síðan dreg inn fram
með Borgareyjunni, fram á móts við
réttina, Sveinn borinn í tepp inu aust
ur á bakka og síðan róið út Vötn in,
niður Suðurkvísl og Sveinn síð an bor
inn heim. Þetta var sama kvöld og
Eysteinn Jónsson kom til gistingar að
Holti eins og nefnt er hér að framan.
Morguninn eftir var róið með Svein út
Vesturvötn, hann borinn heim að Egg
og komið í bíl sem þangað var kominn
Ferguson kominn í ferjuna á leið suður á Borgareyju. Einkaeign.
84