Breiðfirðingur - 01.04.1950, Síða 17

breiðfirðingur
15
„Tólf ár,“ sagði Jón hugsandi. Það getur nú margt breytzt á
tólf árum, það er nokkuð langur tími.“
„Margt breytzt,“ sagði Steini hróðugur, „já, auðvitað, þá verð
ég orðinn fínn og menntaður og fer aldrei í smalamennsku, en
þú grettinn og ljótur bóndadurgur, skítugur og lotinn. Hvorn
ætli Anna á Stað vilji þá fremur. Svo verð ég ríkur og voldugur
svslumaður, en þú bláfátækur kotbóndi. Þá dugar nú lítið að
vera duglegur að glíma og velta grjóti.“
„Þú ert nú ekki orðinn sýslumaður,“ sagði Jón lágt og þykkju-
lega, „og svo hafa nú bændurnir stundum verið eins mikilr menn
og þeir, sem drekka frá sér vitið og fá kærur fyrir hirðuleysi, eins
og þeir, sem þú dáist mest að, af því að þeir eru ríkir og fallega
klæddir. Ég ætla að verða bóndi og ekkert annað. Svo er líklega
bezt að halda áfram að smala, og hætta þessu bulli.“
„Svo þú ert ekki hræddur um, að Anna vilji þig ekki,“ sagði
Steini glettnislega um leið og hann stóð upp og klappaði hundin-
um, sem nú var kominn til þeirra aftur, voteygur með lafandi
tungu. Jón virti hann ekki svars, heldur lagði af stað upp í holt-
ið, þar sem döggin Jiornaði af mosanum fyrir morgunsólinni.
Dalurinn brosti og áin söng. Ef til vill höfðu þau heyrt heit þess-
ara bræðra. Bræðra, sem ekki vissu, að nú höfðu þeir kvatt bernsk-
una og gert framtíðinni heit. Fullorðinsárin höfðu kallað þá þenn-
an morgun. Sjálfsagt var þessi hversdagslegi smaladagsmorgun
gleymdur eftir viku. En áhrif hans móta mannsævi, mörg ár.
Sex ár eru liðin. Aftur er vor. Vor í Djúpadal. Vor í Reykja-
vík. Sólstafir ljóma yfir Faxaflóa. Snæfellsjökull glóir. Hann sýnist,
eins og leifar af hillingum eða sökkvandi ævintýralandi úti við
töfrandi bjart vestrið. Það er nú þegar húm yfir Esjunni. í kirkju*
garðinum syngja fuglar. Yfir tjörninni arga kríur. Skyldu þær
ekki halda vöku fyrir öndunum, sem kúra í sefinu á litlu tjörn-
inni? Yfir holtið hjá íþróttavellinum ganga tvær manneskjur, pilt-
ur og stúlka. Þau ganga hægt og leiðast ekki. Pilturinn hefur
skínandi stúdentshúfu á höfði, alveg nýja. Stúlkan heldur á gam-
alli Kvennaskólahúfu í hendinni. í dag er 17. júní. Stúdents-
húfan ekki dagsgömul enn. Þau eru að fara „út á Garð“ á dansleik.