Tímarit Máls og menningar - 01.06.2010, Qupperneq 6

H a l l g r í m u r H e l g a s o n
6 TMM 2010 · 2
sækja að honum. Persónupólitíkusinn notar persónupólitísk rök. Síðan
fylgdi frásögn sem ég man ekki vel en gekk út á það að sem ungur maður
hefði hann, Davíð Oddsson, staðið uppi í hárinu á viðskiptavaldhöfum
tímans og fyrir vikið þegið frá þeim reiðifull símtöl, og nefndi til dæmis
Ottó Möller, fyrrum forstjóra Eimskips. Seinna í samtalinu kom þó í
ljós að borgarstjórinn ungi hafði lært sína lexíu í hlýðni við eigendur
Íslands, því hann hafði nýverið sem fullþroska forsætisráðherra setið
fund í Ráðherrabústaðnum með gólandi heildsölum sem kvörtuðu
sáran yfir uppgangi Baugsmanna – hvort hann gæti ekki gert eitthvað
í málunum?
Jú, það var hann einmitt að reyna. Þess vegna sátum við hér. Þess
vegna varð Baugsmálið til.
4.
Upphaf Baugsmála var of borðleggjandi til að láta það óhreyft. Davíð
var búinn að pirra okkur svo oft að nú varð einhver að segja eitthvað.
Ég skrifaði greinina og velktist með hana í tölvunni í tvo daga áður en
ég ákvað að ýta á „send“. Hver var ég að hætta haus mínum út á milli
þessara stóru stríðandi blokka? Yrði ég ekki dreginn í þann dilkinn sem
ég var „að verja“? Átti lítill rithöfundur ekki fremur að standa hjá í leik
sem hann var ekki þátttakandi í, og þekkti ekki til fulls? Að þegja eða
segja, þarna var efinn. En fjandinn hafi það, átti þessi maður að geta
ráðskast með allt og alla og komist upp með hvað sem er, án þess að
nokkur þyrði að æmta? Og hvað með það þótt þessir Bónusmenn væru
sekir um svindl í braski sínu, það gat aldrei orðið jafn alvarlegt og sigun
lögreglu af forsætisráðherra á óvini forsætisráðherra. Í hverskonar landi
bjuggum við eiginlega? Ég tók sénsinn, ýtti á „send“. Það er ekkert
gaman að öryggi óttans.
Þremur árum síðar birti Fréttablaðið stolna tölvupósta þar sem upphaf
málsins var staðfest. Grunur var á rökum reistur. Málsókn gegn Baugi
var gerð úr helsta innvígi Davíðs, hönnuð af ritstjóra hans og kærasta
vini með hjálp frá uppáhaldslögmanni. (Hér birtist okkur DO í öllu sínu
ægifagra veldi: Besti vinurinn er stjórnarformaður Landsbankans sem
heldur skuldavendi yfir ritstjóranum, sem ræður uppáhaldslögmanninn
til verksins sem hlýtur að launum hæstaréttardómarastöðu nokkrum
misserum síðar.) Aðeins á Íslandi gæti einu þjóðfélagi tekist að fara ekki
ofan í saumana á svo háttsettu svínaríi.
Greinin var því í meginatriðum rétt.