Tímarit Máls og menningar - 01.06.2010, Side 11

D r a u g u r G r o u p
TMM 2010 · 2 11
„Hann hélt áfram að funda heila helgi með Green þessum, án þess að
segja honum að lögreglan væri á eftir honum hérna heima. Svona gera
bara götustrákar.“ Aftur var hér komin setning sem lýsti innan höfuð
Davíðs Oddssonar: Eins og krakki sem föndrað hefur heimagerða
sprengju beið hann heila helgi eftir því að sjá hana vinna sitt tjón og var
orðinn vel pirraður áður en yfir lauk.
Götustrákur?
Ég varð litlu nær um Jón Ásgeir. Og átti allt eins von á því að hann yrði
dæmdur fyrir eitt og annað. Í mínum huga snerist Baugsmálið ekki um
sekt eða sakleysi Baugsmanna heldur misnotkun valds og einokun valds.
Æðsti valdamaður landsins hafði ákveðið sig fyrirfram og síðan skipað
löggu sinni að sanna það. Einn og sami maðurinn gat veist að óvinum
sínum, ímynduðum og raunverulegum, úr nokkrum hreiðrum samtímis:
Stjórnarráðinu, Valhöll, Morgunblaðinu, Ríkislögreglu og RÚV.
„Bara samningurinn við Arcadia hefði haft sömu þýðingu fyrir Ísland
og IKEA hefur fyrir Svíþjóð,“ sagði Jón Ásgeir á barnum og sýtti glatað
tækifæri. Þarna var engu líkara en maðurinn væri að hugsa um þjóðar-
hag. Því miður hefur sagan og skýrslan leitt í ljós að einn maður kom
langt á undan þjóðarhag: Hann sjálfur. Samanburðurinn við IKEA er þó
athyglisverður, svo gjörólíkt Baugsveldinu sem IKEA-veldið er. Kannski
er í þeim ólíkindum fólgin lexía fyrir útrásarvíkinga Íslands: Í stað þess
að kaupa fleiri og fleiri fyrirtæki, fyrir meiri og meiri lán, og sífellt hrað-
ari skyndigróða, er stærri framtíð fólgin í því að byggja upp raunverulegt
fyrirtæki frá grunni og fylgja því alla leið. „IKEA was founded in 1943 by
17 year-old Ingvar Kamprad in Sweden,“ segir Wikipedia.
11.
„Baugspenni, Baugspenni …“ Seiglan í þessu liði er allt að því ómennsk.
Átta árum síðar er hugtakið enn í fullri notkun, og það þótt fyrirtækið
sé komið í tölu framliðinna. Sjálfur hef ég lagt mig fram við að búa til
ný og ný uppnefni á hinn mikla DO og vasapeð hans, en andinn virðist
ekki koma yfir Valhellinga nema á tíu ára fresti, auk þess sem þeir vita
að áróður þarf að hugsa í áratugum. Með titli þessarar greinar vonast ég
þó eftir uppfærslu. „Draugspenni“ væri hressandi nýbreytni.
Á fyrstu mánuðunum eftir hrun fékk ég ýmsa tölvupósta frá hinum
og þessum flugumönnum Flokksins þar sem ég var beðinn að gera grein
fyrir öllum þeim greiðslum sem ég hafði fengið frá Baugi. Þeim reyndist
auðvelt að svara: 0 kr. Ég var aldrei þar „á launaskrá“, vann aldrei nein
verkefni fyrir þá, þáði hvorki flugferðir né styrki, seldi þeim ekki einu