Tímarit Máls og menningar - 01.06.2010, Qupperneq 124

D ó m a r u m b æ k u r
124 TMM 2010 · 2
en að segja hreint út að það er eins? Ég ætla ekki að bera á fólk að það sé að þýða
like!
Yfirleitt sýnist mér menningarfyrirbærum ágætlega til skila haldið í Auði.
Þess vegna finnst mér skrítið að sjá að hinum áfengu drykkjum sem við sögu
koma er stundum blandað saman. Þannig segir frá því bls. 45 að sóttur er
kostur og mjöður til að fagna barnsburði, á bls. 50 er sá mjöður á hornum og
svífur fljótt á Auði, en á næstu síðu brosir Þórunn hyrna sæl „ölvuð af víninu“.
Hliðstæður má finna í öðrum veislum. Menn drekka mjöð og verða ölvaðir af
víni. Í framhaldinu hlýtur Vilborg að gá að þessu, því fáar fornhetjur voru
veisluglaðari en Auður djúpúðga.
Það er efnileg Laxdæla sem Vilborg Davíðsdóttir hefur byrjað með þessari
sögu. Það verður spennandi að fylgjast með framhaldinu og sjá hvernig hún
byggir upp stórveldi Auðar, sem stofnaði til höfðingjaætta í hverju eyríkinu af
öðru.
Soffía Auður Birgisdóttir
Fínstillum ó, næmiskerfið
Oddný Eir Ævarsdóttir. Heim til míns hjarta. Ilmskýrsla um ártíð á hæli. Bjartur, 2009.
I
Ung kona innritar sig á heilsuhæli í von um bót á meini sínu; hún er útbrunnin.
Í upphafi frásagnarinnar segir: „Orsakir ástandsins eru ókunnar en ég held að
leit mín að skilningi á ástinni, sem ég tel vera lífsverkefni mitt, hafi tekið svona
á mig, því ég hef ekki kunnað að fínstilla í mér hjartað“ (11). Áhrifarík er
myndin sem er síðan dregin upp: „Ég kom hingað í leit að hjálp, með leifarnar
af uppgefnu hjarta í brúnum bréfpoka“ (11). Þessi hreinskilni gefur tóninn fyrir
framhaldið og lesandi fær strax samúð með sögukonu sem glímir við vanda
sem ég geri ráð fyrir margir geti samsamað sig við. Í ljós kemur að það er
reyndar tvennt sem hefur stuðlað að vandanum: Auk leitarinnar að skilningi á
ástinni hefur margra ára háskólanám sögukonu einnig tekið sinn toll og hún
hefur tekið sér frí frá krefjandi doktorsverkefni sínu. Fyrsta greining yfir-
læknisins á hælinu hljómar enda þannig: „Sumsé útbrunnin fyrir aldur fram
[…] það er algengur kvilli metnaðarfullra kvenna á okkar dögum“ (14). Nú
mætti kannski ætla að í gang sé að fara hefðbundin sjúkrasaga eða sjálfs-
hjálparbók, það er þó fjarri lagi. Þvert á móti er að hefjast mikið ævintýri og
bráðskemmtileg saga sem hefur margt að bjóða móttækilegum lesanda. Þessa
bók verður að lesa með opnum huga og vilja til að kanna framandi lönd;