Tímarit Máls og menningar - 01.06.2017, Blaðsíða 40

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
40 TMM 2017 · 2
Hvaðan af landinu ertu ættuð?
Já, pabbi er frá Borgarfirði eystri og amma Stebba og afi Bergur áttu hús
þar sem hét Vinaminni, það brann því miður löngu seinna eða 1988. Þau
fluttu til Sandgerðis á gamals aldri, þá voru þrjú barna þeirra, af sjö, flutt
þangað. Á þessum tíma voru mikil uppgrip í Sandgerði og sjávarútvegurinn
í blóma, nóg af fiski og þau voru að elta börnin sín sem eltu fiskinn. Móður-
fjölskyldan er úr Borgarfirði hér fyrir vestan og mér skilst að móðuramma
mín sé upphaflega frá Akureyri. Móðurafi minn kom frá Lundarreykja-
dalnum í Borgarfirði. Ég á alveg eftir að kynna mér og leggjast yfir ætt-
fræðina en þetta er spennandi allt saman.
Amma og afi – móður minnar megin sem hétu Fríða og Þórður – kynntust
í Stafholtstungum í Borgarfirði þegar afi kom þangað sem vinnumaður. Þau
bjuggu síðan í Sandgerði og mamma ólst þar upp ásamt tveimur bræðrum. Í
Sandgerði átti ég ömmu og afa í Aðalbóli og ömmu og afa í Sandvík – húsin
hétu nöfnum, götuheitin voru ekki notuð. Þórður afi var mikill hestamaður
og hafði hesta í garðinum. Ég veit lítið um ættir blóðforeldra en það litla sem
ég hef skoðað rekur þráðinn á Vestfirðina og líka til Skotlands.
Þú ólst upp í Sandgerði – viltu segja mér frá bernskustöðvunum?
Ég tengdi vel þegar ég las fyrst Þorpið eftir Jón úr Vör. Þorpið býr alltaf í
manni, öll hús þess og allir sem þar bjuggu. Svo flutti ég burt tvítug, missti
öll tengsl og hef verið ódugleg að rækta þau. Ég fékk góðan grunn og öryggi,
bjó alltaf í sama húsinu, taldi fimm skref í skólann og sundlaugina. Fyrir
neðan garðinn tók við mói, svo fjara – það var leiksvæðið og ég elskaði að
vera í fjörunni. Allir sem maður þekkti unnu auðvitað í fiskinum.
Pabbi var skipstjóri, mamma sá um bókhald fyrir fiskvinnslufyrirtæki
og ég byrjaði að vinna í saltfiski strax eftir fermingu. Það þótti æðislegt að
komast í vinnu í fiski, letingjarnir fóru í bæjarvinnuna, eða svo var okkur
sagt. Seinna vann ég nokkur sumur í Nesfisk í Garðinum. Það er mjög gott
fyrir óharðnaðan ungling að vinna í frystihúsi afþví maður kynnist allri
mannlífsflórunni.
Meira.
Það var gott að alast upp í bæ einsog Sandgerði, ég var alltaf úti að leika
mér, þar var fullt af krökkum, við fórum í alls konar útileiki og lentum í
ævintýrum. Vorum með bú í móanum, með alls konar drasl, umbúðir utan
um mat, brúsa, netadræsur, dótið sem kom upp úr fjörunni var heill ævin-
týraheimur. Á þessum tíma skolaði meira drasli upp í fjöruna – sjávarsorpið
var gullið okkar. Einhvern tímann fórum við að veiða marhnúta á skolp-
ræsisrörinu sem lá út í sjó. Fyrir utan lá lítil eyja sem ég fór aldrei út í en
hún var spennandi og afþví maður var á kafi að lesa bækur Enidar Blyton
ímyndaði maður sér að þar væru smyglarar.