Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Blaðsíða 49

B l e t t u r i n n
TMM 2016 · 4 49
aftan á pullunni var rennilás. Mamman fór fram í eldhús og fann þar fat.
Hún lét renna heitt vatn í fatið og var í þann veginn að leggja pulluna í bleyti
þegar pabbinn greip inn í.
„Á ekki að nota kalt vatn til að ná úr blóði? Gerðu þær það ekki alltaf í
gamla daga konurnar?“
„Kalt vatn? Ertu viss?“
„Ég man ekki betur.“
„Geturðu ekki hringt í mömmu þína og spurt hana?“
„Ég er eiginlega alveg viss um þetta. Þegar ég hugsa um það.“
En hún vildi samt að hann hringdi og að lokum lét hann tilleiðast. Hann
heyrði að mamma hans var að spá í það sama og konan hans svo að hann
útskýrði fyrir henni tilkomu blóðsins. Hún vildi þá vita hvort ekki færi vel
á með drengjunum í útlandinu. Hann sagði svo vera, þetta væri bara svona,
þeir væru alltaf að hnoðast og slást. Fengju það ekki frá honum, þeir bræð-
urnir hefðu aldrei slegist.
„Aldrei slegist? Ég hélt nú einu sinni að þú ætlaðir að ganga frá honum
bróður þínum, hann var farinn að blána, þú hélst svo fast um hálsinn á
honum.“
„Ekki man ég eftir því,“ sagði hann.
„Nei, þú vilt auðvitað ekkert muna eftir því. Ég varð oft að skilja ykkur að
og einu sinni þurfti ég að fara með bróður þinn á spítalann.“
„Nei, hættu nú, mamma! Hefur ekki eitthvað slegið saman hjá þér?“
Hann var kominn inn á klósett þegar samtalinu lauk. Staldraði þar svo-
litla stund og grandskoðaði á sér andlitið. Fann fæðingarblett sem hann
hafði ekki tekið eftir áður. Öldrun húðarinnar var hafin, eins og heimilis-
læknirinn hafði orðað það þegar hann spurði út í blettina á bakinu.
„Hvað sagði hún?“ spurði mamman þegar hann kom fram. „Heitt eða
kalt?“
Hann hafði gleymt að spyrja móður sína en gat ekki hugsað sér að viður-
kenna það fyrir konunni sinni.
„Kalt, alls ekki heitt, þá festist blóðið betur í.“
Þau helltu heita vatninu úr fatinu og léttu renna kalt vatn í það. Fylgdust
svo með því milli vonar og ótta hvort blettirnir leystust upp.
„Sagði mamma þín að við ættum að nudda?“
„Hún sagði ekkert um það, bara að við ættum að nota kalt vatn. Það hlýtur
að vera í lagi að nudda svolítið, það gera allar þvottavélar.“
Þau skiptu tvisvar um vatn og að lokum sýndust þeim blettirnir vera
farnir. Þá undu þau áklæðið varlega, vöfðu handklæði utan um það og
trömpuðu á því, hengdu það að því búnu til þerris úti á verönd.
Þau reyndu að lesa en gekk illa að einbeita sér. Loks ráku þau drengina í
háttinn og slökktu ljósin.
Pabbinn varð andvaka. Hann var stöðugt að hugsa um atvik dagsins,
hvort hann hefði í rauninni svínað á gaurana í jeppanum, hvort hann hefði