Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Blaðsíða 75

Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Blaðsíða 75
L í f i ð o g d a u ð i n n TMM 2016 · 4 75 sem nefnt var í upphafi sögunnar er selt og rifið og Eyvindur verður að flytja frá ömmu sinni. Endalokum bernskuheimilisins fylgir miklu meiri sorg en nokkru dauðsfalli í sögunni. Þar gengur Eyvindur í gegnum stigin sem áður voru nefnd: afneitun, reiði sekt, þunglyndi og viðurkenningu. Hann strýkur að heiman og felur sig, neitar að tala við ömmu sína og móður og setur afarkosti, fær samviskubit yfir látunum í sér, þegir og verður ófélagslyndur í nokkra daga og sættir sig svo við orðinn hlut. Þetta er dauði bernskunnar. Eyvindur (aðalpersónan) þarf að stíga hið mikilvæga skref inn í fullorðins- árin, átta sig á afstöðum og sögu móðurinnar og taka ábyrgð á tilfinningum sínum. Sorgin yfir horfinni bernsku er miklu erfiðari en dauði afans, sem lítur hvort eð er alltaf við í draumunum öðru hverju. Bernskan fær svo undir lokin stöðu heilbrigðrar minningar eins og afinn. Þegar Reynolds-bræðurnir farast á Kili þá fylgir því mikil sorg foreldra og systkina. Hún verður enn þyngri vegna þess að þeir finnast ekki, – liggja kaldir og dánir einhvers staðar í hraungjótu. Hér þarf að taka upp einn þráð enn úr sögunni. Afi og nafni Eyvindar var mikill fjallagarpur, rétt eins og útilegumaðurinn Fjalla-Eyvindur. Aðalpersónuna Eyvind dreymir afa sinn stundum, hann kemur og lætur honum ýmsa vitneskju í té í draumi. Draum- vitranir eru mörghundruð ára gömul aðferð í íslenskum sögum til þess að boða það sem bíður söguhetjunnar. Mjög algengar í Íslendingasögum. Eyvind dreymir snemma í sögunni að verið sé að rífa litla húsið við vatnið og henda rúminu hans á haugana en hann skilur ekki þann draum fyrr en það gerist. Hann er 13 ára og kannski vissi hann það innra með sér að hann væri að verða fullorðinn og nýtt líf í vændum, – kannski var afi að vara hann við í draumi. Eyvindur og Þóra móðir hans taka til starfa á Kili, þegar leitin að Rey- nolds-bræðrunum stendur sem hæst. Afi Eyvindar vitjar hans í draumi og vísar honum á líkin en það kostar nokkrar atrennur vegna þess að erfitt getur verið að ráða drauma. Í sögu Reynistaðabræðra er greint frá því að einungis hönd með vettlingi hafi fundist af einum fylgdarmanna þeirra og í ferða- mannabúðunum á Kili sést öðru hverju einhentum manni bregða fyrir – hann reynir að ná milli heima og vísa á skosku bræðurna en það gengur illa. Inn í þessa sögu fléttast enn einn þráður sem er af kynferðislegum toga. Stúlkan Vilhelmína, í bekknum hans Eyvindar, hefur sýnt honum áhuga en hann hefur lengst af ekki kunnað að meta það. Fyrir tilviljun kemur hún í ferðamannabúðirnar á Kili og skyndilega finnst hinum 13 ára gamla Eyvindi að hún sé ef til vill ekki alveg eins vitlaus og hún lítur út fyrir að vera. Kyn- vitund hans er að vakna, samhliða skilningnum á hinu dulvitaða og dauð- anum. Vilhelmína dregst inn í leitina að Reynolds-bræðrunum skosku og á þátt í því að þeir finnast. Bæði sjá þau einhenta manninn, drauginn úr sögunni af Reynistaðabræðrum, viðurkenna dulvitaða þekkingu frá löngu dánum afa Eyvindar og horfast að nokkru leyti í augu við kynvitundina sem er sterk eins og vitund okkar um dauðann eins og áður var að vikið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.