Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Qupperneq 129

H u g v e k j a
TMM 2016 · 4 129
um að bjarga Lenu undan brottrekstri,
og í kjölfarið eru tvö bónorð, Nína biðl-
ar til Slivs og Sliv til Lenu, en bæði Nína
og Sliv fá hryggbrot. Því er ekki að finna
í sögunni nein ástamál sem ganga upp.
Hins vegar fer hún undir lokin inn á
heimspekilegri brautir. Taska sem hefur
að geyma fjölda áætlana um falsanir
sem ekki hafa enn komið til fram-
kvæmda týnist í leigubíl og finnst ekki
þrátt fyrir ítarlega leit í öllum öryggis-
myndavélum. Mikil hætta er nú á ferð-
um, því einhver gæti notað skjölin til að
fletta ofan af starfsemi hringsins. Eftir
nokkurn tíma virðist þessi hætta þó
liðin hjá en þá fara dularfullir atburðir
að gerast, ýmsar þær áætlanir sem skjöl-
in höfðu að geyma sjá semsé dagsins
ljós. Skyldi nú einhver annar hafa tekið
að sér að leika hlutverk „Veruleikaföls-
unarfélagsins“, eða er hitt sannara að
sumar áætlanirnar séu í takt við söguna,
þannig að þær verði að raunveruleika,
hvort sem hringurinn komi að þeim eða
ekki? Svo er spurningin: hver er sann-
leikurinn um fortíðina? Sliv og móðir
hans eru ósammála um föður drengsins
sem er löngu látinn. Sliv sér að komin er
út ný þýðing á Eiríks sögu rauða, og það
minnir hann á að faðir hans hafði fyrir
sið að þylja upp fyrsta kafla sögunnar á
morgnana þegar hann var að raka sig.
„Þetta er ekki rétt“, segir móðir hans,
„faðir þinn hafði aldrei neinn áhuga á
ljóðum.“ Í öðru atriði þar sem þau
mæðgin greinir á um þennan föður
kemur í ljós að hvorugt hefur rétt fyrir
sér og hvorugt algerlega rangt. En við
þessum spurningum fást engin svör.
Sagnabálkinum lýkur með því að Lena
og Sliv framkvæma í sameiningu mikla
fölsun og skapa nýjan og áður óþekktan
þjóðflokk Maya í Mexíkó sem á að hafa
farist að mestu leyti í eldgosi á 9. öld.
Þessi þjóðflokkur var að því leyti frá-
brugðinn öðrum Indíánum að hann
lifði í sátt og friði við guð og menn, og
þannig er tilgangurinn sá að sýna fram
á að þrætur og styrjaldir séu engan veg-
inn samgrónar mannkyninu. Við þessa
fölsun eru bundnar miklar vonir.
Þetta eru þó samt ekki endalokin.
Þriðja hlutanum fylgir nefnilega eftir-
máli, saminn í júní 2026, og kemur þar í
ljós að hinn raunverulegi höfundur
bálksins var Anne-Line Thorman. Hún
var fædd á Nýja Sjálandi 1972, móðirin
var sögukennari en faðirinn óþekktur.
Þegar dóttirin var ellefu ára giftist móð-
irin Íslendingnum Birni Olgeirssyni,
listaverkasala, og fluttust þær mæðgur
þá til Reykjavíkur. Björn Olgeirsson var
einstakt valmenni og ól stúlkuna upp
sem sína eigin dóttur. Hún reynist
framúrskarandi gáfuð og mikill náms-
maður, og eftir að hafa stundað nám í
alþjóðasamskiptum við Háskólann í
Reykjavík fer hún til náms í þróunar-
hjálp í Cambridge. Árið 1999, þegar hún
er orðin ein af framkvæmdastjórum
„Survival International“ í London, hittir
hún Sliv Hermannsson sem er alger
andstæða hennar, starfsmaður ráð-
gjafafa fyrirtækisins „Kormák, Pethrus
& Bergsson“ í Reykjavík, fjármálamaður
og dálítið meinhæðinn. Þau taka tal
saman um örlög Búskmanna í Kalahari,
og Sliv segir að í málefnum þeirra sé
Anne-Lise á villigötum, í staðinn fyrir
að höfða til mannréttinda og siðferðis-
reglna ætti hún að búa til sögu um það
hvernig Búskmenn séu fórnarlamb
alþjóðasamsæris demantasala og stjórn-
málamanna. Anna-Line dáist að þessari
djörfu hugmynd, en er ekki sátt við að
þurfa að spinna eitthvað upp. Sliv gerir
góðlátlega gys að henni, allt í kringum
hana sé lygi, ekki síst sú mynd sem hún
geri af sjálfri sér. Eftir þetta hittast þau
öðru hverju, þau uppgötva æ betur hve
ólík þau eru, og á gamlárskvöld 2000
biður Anne-Line Slivs, en fær hryggbrot.