Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Blaðsíða 72

Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Blaðsíða 72
K r i s t j á n J ó h a n n J ó n s s o n 72 TMM 2016 · 4 Eyvindur og amma hans trúa að hann sé enn nálægur. Ruggustóllinn fer stundum af stað án þess að nokkur komi nálægt honum, það sést öðru hverju maður í bátnum við vatnið sem hverfur síðan eins og hendi sé veifað og ef rafmagnið fer á kvöldin þegar Eyvindur er að slóra eru þau, hann og amma hans, viss um að það sé afi að reka hann í rúmið. Eyvindur heitir í höfuðið á afa sínum sem einnig hét Eyvindur og taldi sig kominn af sjálfum Fjalla-Eyvindi sem eyddi að því er sagt er nánast allri ævi sinni á fjöllum með konu sinni Höllu. Þau eignuðust börn og komust alltaf undan yfirvöldum að því er þjóðsögurnar af Eyvindi herma. Eyvindur afi aðalpersónunnar var einnig mikill fjallamaður og fórst á Kili, þar sem Fjalla- Eyvindur bjó um sinn og þar sem Eyvindur aðalpersóna fær vissa innsýn í ríki dauðra. Ekkert er nýtt undir sólinni. Forfeðurnir lifa í sögum okkar og vitund og sögu þeirra er ekki lokið meðan hún er hluti af sögu okkar. Sögu unglingsins er heldur ekki lokið þó að hann hætti að vera unglingur. Líf eftir dauðann getur orðið að myndhverfingu um líf fullorðinnar persónu eftir unglingsárin. Veröld unglingsins hverfur en önnur tekur við. Búlgarski bókmenntafræðingurinn Margarita Georgieva hefur vikið að þessu frá- sagnarminni14 í grein um höfundana Pelin og Rainov sem ekki verða ræddir frekar hér en báðir: „… nota tvöfalt sjónarhorn, bækur þeirra eru ætlaðar börnum og geyma ímyndir og tilvísanir til dauða mæðra og feðra en hafa einnig persónur á barnsaldri sem deyja og börnin geta fundið til með og þannig hugleitt sinn eigin dauðleika … tímabundin átök og dauði en farsæll endir í kjölfarinu sýna barninu að handan bernskunnar er annar heimur.15 Í sögunni Draugaslóð er hliðarsaga af Reynolds-fjölskyldunni skosku. Faðirinn er ríkur maður og hefur keypt íslenska góðhesta í Skagafirði. Snemma vors þarf hann að fara með þá yfir Kjöl og koma þeim í flutninga- flugvél á Reykjavíkurflugvelli. Þetta lætur hann syni sína skipuleggja og gera með sér til þess að ala þá upp. Annar þeirra er tvítugur en hinn ellefu ára. Föðurnum finnst eldri sonurinn ábyrgðarlaus slæpingi en yngri sonurinn liðleskja. Hann ætlar að gera úr þeim fullorðna karlmenn. Í stuttu máli sagt leggja Skotarnir alltof snemma á fjallveginn með hrossareksturinn, lenda í illvígum byl, bræðurna hrekur frá föður sínum og tveimur fylgdarmönnum, þeir leita skjóls í hraungjótu og verða úti. Þeir finnast ekki til að byrja með og þegar að því kemur á aðalpersóna sögunnar, Eyvindur, þátt í líkfundinum vegna þess að hinir dauðu eru hluti af lífi hans og vitund. Hann hefur alist upp við þá hugmynd að ýmsar leiðir liggi milli heima lifenda og dauðra. Þar komum við aftur að íslenskri frásagnarhefð, sérstaklega þjóðsög- unum. Ekki fer á milli mála að Kristín Helga sækir efnivið sinn þangað. Í Þjóðsögum Jóns Árnasonar sem gefnar voru út 1862 er að finna söguna af Reynistaðabræðrum (líkindin við nafn Reynolds-bræðra eru ekki til- viljun). Hún greinir frá því að árið 1780 urðu rík hjón í Skagafirði (þar sem Reynolds-fjölskyldan keypti hestana) fyrir því að sjúkdómur kom í fjárstofn þeirra og hann varð að skera niður. Þau urðu að senda menn yfir fjallveginn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.