Hugur - 01.01.2014, Qupperneq 228

Hugur - 01.01.2014, Qupperneq 228
228 Páll Skúlason IV Hér komum við að upplifun okkar af hinu hugstæða, upplifun sem fellur ekki að neinu hugmyndakerfi en sýnir þó hversu smá og yfirborðskennd öll slík kerfi hljóta að vera. Við skulum nú yfirvega þessa upplifun sem slíka, það er án tillits til þeirra tilteknu ytri viðfanga sem valda upplifuninni hverju sinni (eins og ég tel Öskju vera dæmi um) eða til þess með hvaða hætti reynslan var framkölluð. Það er ljóst af greiningu Ottos að hin hugstæða vitund tengist ekki neinum ákveðnum ytri aðstæðum, hann ímyndar sér hið hugstæða fremur sem óvenjulegt fyrirbæri eða viðfang sem við kunnum að uppgötva og upplifa með svipuðum hætti í ólíkum aðstæðum. Í raun virðist eitthvað varðandi heiminn valda því, að minnsta kosti endrum og eins, að við upplifum tilfinningu fyrir hinu hugstæða í þeim skilningi sem Otto ljær því, það er sem einhverju forboðnu eða heilögu án nokkurs siðferðilegs eða röklegs innihalds. Otto telur að þessi sérstaka tilfinning geti aðeins kviknað vegna þess að í djúpum sálar okkar njótum við þeirrar óvenju- legu náðargáfu að geta uppgötvað hið hugstæða.20 Samkvæmt Otto ættum við að hugsa fræðilega um grundvöll hins hugstæða sem „„hreina skynsemi“ í dýpstu merkingu þess hugtaks, sem vegna „yfirburða“ inntaksins verður að aðgreina bæði frá hinni hreinu fræðilegu og hinni hreinu hagnýtu skynsemi Kants, sem nokkuð enn æðra og dýpra en þær eru.“21 Ég hyggst ekki véfengja þessa kantísku hugsun, en mér finnst mun áhugaverðara að einbeita mér að þeirri staðreynd að það er eitthvað truflandi í sambandi okkar við hlutveruleikann; eitthvað sem veldur því á stundum að við upplifum heiminn sem gjörsamlega óskiljanlegan. Tilfinningin fyrir hinu hugstæða, hin hugstæða vitund, er skýr opinberun þessarar grundvallarstaðreyndar um samband okkar við veru- leikann, heiminn og sjálf okkur. Vissulega dveljum við sjaldan við þessa truflandi reynslu sem fólk kann að upplifa og tjá með býsna ólíkum hætti. Mér hefur alltaf þótt lýsing Alberts Einstein á þessari reynslu býsna nærri lagi: „Hið fegursta sem við kunnum að upplifa er reynslan af hinu dulræna. Hún er uppspretta allrar sannrar listar og allra vísinda. Sá sem ekki kannast við þessa tilfinningu, sá sem getur aldrei staldrað við í aðdáun og forundran er svo gott sem dauður: augu hans eru lokuð.“22 Ég geng að því vísu að trúarbrögð heimsins bjóði upp á ólíkar leiðir til að tjá þennan andlega skilning í því skyni að gera okkur kleift að treysta andleg tengsl okkar við náttúruna og okkar sjálfra á milli. Orðið religion er dregið af latneska orðinu re-ligare, að binda saman, og þessi einfalda merking er sérlega mikilvæg, orðið lýsir því um hvað trúarbrögðin snúast. En ef það er nauðsynlegt að binda eitthvað saman, eða tengjast einhverju, er það vegna þess að einhver aðskilnaður er til staðar: Hvert okkar uppgötvar sjálft sig aðskilið frá öllu öðru, jafnvel sjálfum okkur, sem náttúruverum. 20 Í kristinni kenningu er iðulega talið að hugmyndin um Guð sé falin innra með hverri mannssál, en að hvert og eitt okkar verði sjálft að leggja á sig að virkja hana í daglegu lífi og reynslu. Otto hefði ekki nefnt hið hugstæða Guð þó hann hafi verið kristinn. Það er fremur hreint a priori- grunnhugtak skynseminnar í hinum kantíska skilningi. 21 Otto 1958: 114. 22 Vitnað eftir Patrick og Chapman 1935: 44. Hugur 2014-5.indd 228 19/01/2015 15:09:41
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180
Qupperneq 181
Qupperneq 182
Qupperneq 183
Qupperneq 184
Qupperneq 185
Qupperneq 186
Qupperneq 187
Qupperneq 188
Qupperneq 189
Qupperneq 190
Qupperneq 191
Qupperneq 192
Qupperneq 193
Qupperneq 194
Qupperneq 195
Qupperneq 196
Qupperneq 197
Qupperneq 198
Qupperneq 199
Qupperneq 200
Qupperneq 201
Qupperneq 202
Qupperneq 203
Qupperneq 204
Qupperneq 205
Qupperneq 206
Qupperneq 207
Qupperneq 208
Qupperneq 209
Qupperneq 210
Qupperneq 211
Qupperneq 212
Qupperneq 213
Qupperneq 214
Qupperneq 215
Qupperneq 216
Qupperneq 217
Qupperneq 218
Qupperneq 219
Qupperneq 220
Qupperneq 221
Qupperneq 222
Qupperneq 223
Qupperneq 224
Qupperneq 225
Qupperneq 226
Qupperneq 227
Qupperneq 228
Qupperneq 229
Qupperneq 230
Qupperneq 231
Qupperneq 232
Qupperneq 233
Qupperneq 234
Qupperneq 235
Qupperneq 236
Qupperneq 237
Qupperneq 238
Qupperneq 239
Qupperneq 240
Qupperneq 241
Qupperneq 242
Qupperneq 243
Qupperneq 244
Qupperneq 245
Qupperneq 246
Qupperneq 247
Qupperneq 248
Qupperneq 249
Qupperneq 250
Qupperneq 251
Qupperneq 252
Qupperneq 253
Qupperneq 254
Qupperneq 255
Qupperneq 256
Qupperneq 257
Qupperneq 258
Qupperneq 259
Qupperneq 260
Qupperneq 261
Qupperneq 262
Qupperneq 263
Qupperneq 264
Qupperneq 265
Qupperneq 266
Qupperneq 267
Qupperneq 268

x

Hugur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.