Orð og tunga - 2021, Blaðsíða 49
38 Orð og tunga
bæði áhrif á samfélagsgerðina og samskiptamunstur fólks og það
mynduðust skil milli dreifbýlis og þéttbýlis sem ollu langvarandi
togstreitu þar á milli.
Á síðustu áratugum 19. aldar og í upphafi þeirrar tuttugustu var
sjálfstæðisbaráttan í algleymingi og hafði áhrif á alla menningar og
þjóðmálaumræðu, þar á meðal um tungumálið og æskilega þróun þess.
Ríkjandi hugmyndir um það, a.m.k. meðal áhrifamikilla stjórnmála
og menntamanna, mótuðust mjög af aðdáun á fornmálinu og andstöðu
gegn erlendum áhrifum. Í samræmi við það töluðu samtímamenn um
„endurreisn“ málsins og viðleitni til málstöðlunar, einkum í ritmáli,
sótti fyrirmyndir til miðaldabókmennta og alþýðumáls til sveita og
fól í sér höfnun á málafbrigðum, orðum og orðalagi sem talið var
að mætti rekja til síðari tíma málbreytinga og/eða áhrifa frá öðrum
málum. Á sama tíma gætti aukinna áhrifa frá dönsku vegna vaxandi
samskipta við Danmörku, almennari dönskukunnáttu og tíðari ferða
milli landanna með batnandi samgöngum. Íslendingum sem sóttu
sér menntun og þjálfun í ýmsum greinum til Danmerkur fjölgaði og
sömuleiðis Dönum sem voru búsettir á Íslandi til lengri eða skemmri
tíma. Með þessu fólki bárust nýjar hugmyndir, margvíslegar nýjungar
og áhrif til Íslands, þar á meðal ný orð og orðalag sem settu svip sinn
á íslensku, hvort sem um var að ræða bein tökuorð eða óbein áhrif í
formi tökuþýðinga eða tökumerkinga. Slíkra áhrifa gætti ekki síst í
þéttbýli og reyndar hafði það orð legið á Reykjavík allt frá upphafi
aldarinnar að hún væri gróðrarstía danskra áhrifa, ekki síst í máli.
Þetta birtist víða (sjá Ástu Svavarsdóttur 2017:49–53), t.d. í bréfi frá
Árna Thorsteinssyni, þá nemanda í Lærða skólanum, til bróður síns
1846:
Reykjavíkurbúar eru misjafnir menn, tilfinningar þeirra eru
daufar eða engar í mörgum hlutum svosem hvað þjóðerni Ís
lendinga snertir, málefni lands vors og málið okkar Islendsk
una meta þeir lítils alteins og það sé gamall gripur ónítur og
sem farið sé að falla á.
(Bragi Þorgrímur Ólafsson 2004:26)
Viðleitni til málstöðlunar átti sér ekki einungis hugmyndafræðileg
ar rætur heldur líka hagnýtar ástæður. Eftir því sem leið á öldina
jókst útgáfustarfsemi, ekki síst blaðaútgáfa, og hún varð hvati að
samræmingu í máli og vakti fjörugar umræður um stafsetningu.
Fjölgun skóla með vaxandi nemendafjölda á ýmsum skólastigum
tunga_23.indb 38 16.06.2021 17:06:48