Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2018, Síða 49

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2018, Síða 49
51 gegn þeim sem sýna ávallt gætni og skynsemi. Þess vegna ætla ég að flytja mig um set, á hraunbreiður Íslands, þar sem er vissulega að finna váboða um reiðiköst − um það eru ófá dæmi − en þeir eru ekki einkennandi fyrir Íslendingasögur. Oftar mótast stíllinn af agaðri framsetningu á því ugg- vænlega, aðallega með skörpu viti, á stundum með því hvernig maður ber sig, með svipbrigðum, kæk, stundum með því að leika fíflið, stundum með því að vera þögull sem gröfin, láta engar tilfinningar í ljós. Enn þann dag í dag stafar meiri ógn af stílfærðu stríði sem knýr fram hvimleiða þögn, eða þar sem öllu er hafnað með skapraun, heldur en af berserksgangi, eða rotuðum hesti. Í þessu liggur munurinn á stíl Ulysses S. Grant og Clint Eastwood annars vegar og hins vegar gengjarappi, ísl- amistum eða aðferðum Bjólfs og Akkilesar. Hávært grobb og svívirðingar í garð annarra eru hreint ekki síður aðferð til að ávinna sér ógnaryfirburði, en að depla aldrei auga eða láta sér ekkert fyrir brjósti brenna. Allar státa þessarar aðferðir af árangri. Ekki að fornsögurnar skorti háværa hrokagikki. Egill Skalla-Grímsson, fyrsta flokks hirðskáld, hálfgerður berserkur, er flugmælskur og sjálfhæl- inn. Þar sem menn trúa á formælingar njóta skáld geysimikilla ógnaryf- irburða: Þau móta jafnframt skoðanir fólks og þekkt skáld eru í stöðu til að fá sínu framgengt hjá konungum með hótun um að yrkja um þá óblíðlega, þeim til háðungar eða aðhláturs. Að jafnaði sleppa skáld við að bera upp hótun; hún er innifalin í titlinum.26 Þegar slíkir skáldahæfileikar búa í manni með líkamsburði hnefaleika- kappa, að því viðbættu að hann hefur litla stjórn á skapi sínu, þá er kominn fram maður sem flestir myndu lúffa fyrir. Drjúgur hluti Egils sögu snýst um að fólk reynir að halda honum góðum. Honum er meira að segja úthlutað sérstökum ráðgjafa, vininum Arinbirni, og síðar taka dóttir hans og bróð- urdóttir við hlutverkinu.27 Í sögunni kemur sífellt betur í ljós að Egill er bráðgáfaður og klókur, því að berserksgangur hans vinnur sjaldnast gegn honum heldur aflar honum þess sem hann sækist eftir. En eru æðisköst hans þaulskipulögð af því hann veit hvaða árangri 26 Rætnar vísur Egils eru áhrifamiklar (Egils saga, 57. kafli) en það eru lofkvæði hans einnig (80. kafli). Lofkvæði hans geta verið svo ýkt að hægt er að lesa þau sem háð (61. kafli) en stundum virðast þau einlæg. 27 Það er ef til vill þess virði að veita hugmyndinni um útvalda umboðsmenn sérstakan gaum. Sumir þeirra, jafnvel þeir sem leysa verkið sérlega vel af hendi, þurfa oft að gjalda fyrir að hafa tekið hlutverkið að sér. Til dæmis má minna á hvernig fór fyrir Parmenio sem var hægri hönd Alexanders mikla. HAFT Í HóTUNUM
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.