Gátt - 2009, Page 86

Gátt - 2009, Page 86
86 F R Æ Ð S L U M I Ð S T Ö Ð A T V I N N U L Í F S I N S G Á T T – Á R S R I T – 2 0 0 9 „ A U M I N G J A P A B B I Þ U R F T I A Ð S E G J A M É R U P P “ V I Ð T A L V I Ð M A G N Ú S Þ Ó R S I G M U N D S S O N , N E M A N D A Í T Æ K N I S K Ó L A N U M BJÖRGVIN ÞÓR BJÖRGVINSSON Það er fallegur haustdagur, 6. október 2009 og nákvæmlega ár er liðið frá hruninu. Ég mæli mér mót við ungan mann, Magnús Þór Sigmundsson, sem einmitt varð fórnarlamb íslenska bankahrunsins. Kannski er ekki rétt að segja fórnar- lamb nema til skamms tíma því að atvinnumissir hans haustið 2008 varð í raun og veru að tækifæri. Það að Magnús Þór missti sitt starf varð til þess að hann fór í raunfærnimat hjá IÐUNNI fræðslusetri og stefnir á að klára sveinsprófið í húsasmíði um næstu jól. Eftir stutt spjall okkar um fast- eignamarkaðinn og rjúpnaveiðar ákvað ég fá að heyra sögu Magnúsar Þórs. Ungur að árum byrjaði Magnús Þór að vinna við smíðar hjá föður sínum í sumarvinnu og hefur síðan unnið meira og minna hjá honum. Magnús Þór segist ekki hafa ætlað að verða smiður en innst inni hafi samt verið sterk löngun að feta í fótspor föður síns, sem er húsasmiður, þó svo að hann hafi reynt að sannfæra sig um annað, m.a. með því að fara í grunndeildina í málmiðnaðnum strax eftir grunnskólann. „Eftir mörg góð ár fór verkefnum að fækka hjá íslenskum byggingarverktökum og það sama átti við um okkur pabba. Vegna minnkandi verkefna vorum ég og félagi minn farnir að ræða það okkar á milli að skella okkur upp í Tækniskóla og taka sveinsprófið í húsasmíðinni. Það vantaði samt einhvern neista til að kveikja í okkur. Með hruni bankanna í október 2008 fraus allt og aumingja pabbi þurfti að segja mér upp,“ segir Magnús Þór. Hvernig var sú tilfinning að vera allt í einu orðinn atvinnulaus eftir að hafa haft alltaf nóg að gera? Magnús Þór segir það hafi tekið sig nokkrar vikur að átta sig á stöðu mála á þessum miklu umbrotatímum. „Það var mjög erfitt að horfast í augu við þá staðreynd að vera allt í einu orðinn atvinnulaus. Eins og áður segir var ég að vinna við smíðar hjá pabba og þetta var ekki auðveld ákvörðun fyrir hann en samt ákvörðun sem hann þurfti að taka,“ segir Magnús Þór. Hann segir þann tíma, sem hann var í atvinnuleit, hafa verið erfiðan, sérstaklega tímann frá jólum fram á vor. „Ég veit ekki hvað ég sótti um vinnu á mörgum stöðum. Það sem mér fannst einna erfiðast var þegar atvinnuumsóknum mínum var einfaldlega ekki svarað og það var oftast þannig.“ Magnús Þór segist hafa heyrt af raunfærnimatinu á svipuðum tíma og hann missti vinnuna: „Það má segja að raunfærnimatið hafi komið á besta tíma fyrir mig haustið 2008, einmitt þegar ég var orðinn einn af þessum stóra hópi atvinnuleitenda og lítið framboð af vinnu á markaðnum. Ég frétti af þessu í gegnum félaga minn eftir ábendingu frá kon- unni hans. Hún taldi að þetta gæti hentað okkur en á þeim tíma hafði ég aldrei heyrt minnst á þetta og vissi ekkert út á hvað þetta gekk. Eftir áhugaverðan kynningarfund hjá náms- og starfsráðgjöfum IÐUNNAR fræðsluseturs í byrjun nóvember var ég sannfærður að þetta væri málið. Hérna var neistinn kominn,“ segir Magnús Þór. En hvernig skyldi raunfærnimatið og framkvæmd þess hafa gengið? „Matið, sem ég fékk, var mjög í samræmi við sjálfsmat mitt og þá verð ég að hrósa matsaðilum fyrir þeirra framlag. Þessir heiðursmenn voru ekkert að taka mann á taugum í sjálfu matinu, voru mjög sanngjarnir í einu sem öllu, voru ekkert að halda aftur af manni og ég upplifði samtal okkar sem samtal jafningja. Ekki má gleyma framlagi þeirra Iðunnar Kjartansdóttur og Eddu Jóhannesdóttur, náms- og starfsráðgjafa IÐUNNAR fræðsluseturs, en þær voru alltaf til reiðubúnar að hjálpa okkar strákunum í raunfærnimatinu,“ segir Magnús Þór sem lauk raunfærnimatinu hjá IÐUNNI fræðslusetri í lok árs 2008. Þar fékk hann 48 einingar metnar og hóf hann í kjölfarið nám í húsasmíðum í kvöldnámi í Tækniskólanum. Við förum nú nokkur ár aftur í tímann og Magnús Þór segir mér frá mótlæti því sem hann mætti sem nemandi í grunnskóla, m.a. vegna skrif- og lestrarerfiðleika: „Þegar ég Magnús Þór Sigmundsson við heimanámið.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Gátt

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Gátt
https://timarit.is/publication/1852

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.