Úrval - 01.02.1962, Blaðsíða 50

58
Ú R VA L
á, a8 menn verði þrælar þeirra.
ÞaS er breitt bil milli hóflegr-
ar notkunar á lyfjum og ofneyzlu
á þeim. Sem betur fer er lág
hundraðstala í seinni flokknum,
en sú tala verður aldrei nógu
lág.
Handahófsleg notkun á lyfjum
gerir mikið ógagn. Preludin og
skyld lyf (amphetamine, dexe-
drine, benzedrine og methe-
drine) geta auðveldlega orðið
fólki að „nauðsynlegum“ nautna-
lyfjum. Ekki hvað minnst hætt-
an liggur í því, þegar fólk, sem
notar þessi lyf með góðum á-
rangri, gefur kunningjum ísínum
af þeim til að prófa áhrif þeirra.
En kunninginn getur tekið
inn of mikið af lyfinu eða haft
ofnæmi fyrir því.
Preludin, sem upphaflega var
notað sem liður í megrunarkúr,
en ekki sem taugameðal, getur
verið stórhættulegt, ef ekki er
gætt hófs. Það getur skapað svo
mikinn spenning og ólgu í sálar-
lífi neytandans, að dvöl á tauga-
hæli verði nauðsynleg.
Það er hægt að fá ýms róandi
meöul í lyfjabúðum án lyfseðils,
og þau eru skaðlaus svo framar-
lega sem ekki er neytt meira af
þeim en ráðlagt er utan á g'las-
inu eða öskjunni.
Einn kvensjúklinga minna
skýrði mér frá því, að hún heföi
orðið veik af að taka inn vissa
tegund af aspirini. Það var rétt
hjá henni, enda hafði hún inn-
byrt fimm sinnum stærri skammt
en tilskilið er.
Hófleg notkun róandi lyfja
kemur mörgum manninum oft að
góðu gagni i amstri dægranna.
En við megum ekki gleyma því,
að meðul þessi eru ekki annað
en hækjur, — bráðabirgðastuðn-
ingur meðan við erum að komast
yfir sálarlega erfiðleika og safna
þreki til að geta staðið algjörlega
á eigin fótum.
Kynlegt atvik.
Einhver undarlegasta íkviknun, sem um getur, átti sér stað
í New York fyrir nokkrum árum. Flaska með vatni lá á gólfinu
í vörubíl og sólargeislar, sem skinu á flöskuna kveiktu i gólfinu
undir henni, þar eð flaskan verkaði sem safngler. En hitt er
þó ef til vill undarlegra, að við hitann frá eldinum I bílgólfinu,
sprakk flaskan og vatnið, sem í henni var' slökkti eldinn.
— Of All Fool Things.