Úrval - 01.02.1962, Blaðsíða 58

66
ÚRVA L
Þetta var kaldlynt fólk og
fornt í skapi. BarnauppeldiS var
frábrugðið þvi, sera viS eigum
nú aS venjast. Einum drengj-
anna hætti til þess aS væta rúm
sitt um nætur. Þegar agi meS
hönd og vendi orkaSi ekki aS
breyta þessu, þreif faSir hans
hann einn morguninn og setti
hann berrassaSan á heita glóS-
arhelluna í eldhúsinu. Þessi
drengur strauk siSar úr hjásetu,
er honum var eitt sinn vant
kindia, og fór huldu höfSi.
HungriS rak hann til bæjar
handan heiSar, og þar varS fólk
vart viS hann og veitti honum
aShlynningu. Er mælt, aS faSir-
inn hafi sagt, er hann frétti, aS
drengurinn væri fundinn á lifi:
„Hann hefur komizt í æti“.
Ekki áttu þó öll börnin viS
slíka liarSneskju aS búa. Hin
yngstu voru i meira afhaldi. Frá-
sagnir eru um þaS, aS faSirinn
hafi tekiS yngri dótturina í
fangiS, er hann kom af sjó eSa
úr ferSalögum, kysst hana og
kjassaS, en ekki litiS viS Stinu.
Þegar Stina var átta ára gömul
fluttist fjölskyldan búferlum frá
Reyni á Akranesi inn á Hval-
fjarSarströnd. Hestar voru fáir
undir klyfjar, og voru trúss sett
á ótamiS tryppi. Þar var barniS
bundiS ofan á milli viS klyf-
berabogann. Segir nú ekki af
ferSalaginn, fyrr en komiS var
inn á KalastaSahæSir. Þar fæld-
ist tryppiS, en ekki tókst því
samt aS slita sig úr lestinni.
Telpan varS hrædd og fór aS
gráta, og var hún þá leyst frá
klyfberaboganum, tekin ofan —
og flengd.
ÞaS kemur varla á óvart, aS
prestar sólcnarinnar töldu upp-
fræSslu barnanna á þessu heim-
ili „í vanmætti“. Samt var Stína
fermd í Saurbæjarkirkju á
þrenningarhátíSinni 1878,
fimmtán ára gömul. Þá var hún
tæp í bóklestri, en kunni allvel.
ÞaS mátti líka segja, aS hún væri
litt læs, og nafn sitt lærSi hún
aS klóra á fullorSinsaldri.
Stína vandist ekki viS af-
mælisveizlur í uppvextinum.
Hún vissi ekki heldur hvaSa
mánaSardag hún var fædd. Hitt
þóttist hún muna, aS hún væri
fædd síSasta sunnudag í vetri,
og þannig er fæSingardagur
hennar skráSur í manntölum.
Kirkjubókin hermir, aS hún
hafi fæSzf i Kjalardal i Skil-
mannahreppi 8. april 1863. VirS-
ist þar hafa skakkaS einni viku
hjá gömlu konnnni, ef kirkju-
bókin telst óskeikul.
Hæstu metorS, sem Stina
komst í um dagana, var ráSs-
konustaSa. Yngsti bróSir hennar
var byrjaSur búskap, og hún var
bústýra bans. En svo dó hann
aS fáum missirum liSnum, og