Úrval - 01.09.1981, Blaðsíða 14
12
ÚRVAL
þeir báðir samtímis. Svo sögðu þeir í
kór: ,,Ég trúi ekki að þú hafir sagt
þetta! ’ ’ svo féllust þeir í faðma.
David fékk sér sígarettu, sömu
tegund og bræður hans. Eins og
bræður hans hafði hann háa greindar-
vísitölu og hafði líka á vissu txmabili
átt í erfiðleikum í skóla og hafði verið
hjá sálfræðingi, hann unni ítölskum
mat, glímu og var hrifinn af sér eldri
stúlkum og hann hafði dreymt að
hann ætti bróður sem væri eins og
hann.
David leið vel og Eddy naut
kvöldsins. ,,Við sögðum hvað eftir
annað ,,Vá, þúlíka?”
„Verið þolinmóð"
Kannski er þetta í fyrsta skipti í
sögunni að nauðalíkir þríburar, sem em
aðskildir strax eftir fæðingu, ná
saman á ný. Drengirnir vom aldir
upp í ólíku umhverfi og áttu útivinn-
andi foreldra. Shafranhjónin em
læknir og lögfræðingur; Richard og
Claire Kellman eiga búsáhaldaheild-
sölufyrirtæki; Elliott Galland kennir
iðnlist og kona hans, Annette, er
einkaritari.
Eins og við mátti búast hafa
vísindamenn flykkst að fjölskyld-
unum og hellt yfir þær spumingum í
rannsóknarskyni. En drengirnir em
alsælir yfir að hafa fundið hver
annan. Smndum láta þeir eins og
trúðar, þeir em uppteknir af því að
uppgötva sjálfa sig, um of til að geta
verið kyrrir og svarað
spurningum.,,Við höfum í rauninni
aldrei verið eins hamingjusamir á
ævinni,” segir David. ,,Verið
þolinmóð.’ ’
Fjölskyldur drengjanna höfðu
samband við ættleiðingarstofnunina
og spurðust fyrir um hvers vegna
drengirnir hefðu verið aðskildir. Þeim
þótti leitt að heyra útskýringar þess
eðlis að fyrir nítján ámm hefði lítið
verið vitað um hve alvarlegar
afleiðingar það gat haft að aðskilja
fleirbura. Sögunni fylgdi að þríbur-
arnir væm síðustu fleirburarnir sem
aðskildir hefðu verið.
Enginn getur sagt til um hvort þeir
hefðu haft minni tilfinningaflækjur,
ef þeir hefðu alist upp saman, en
líkurnar til þess em sterkar. ,,Það
komu þau tímabil hjá okkur öllum að
okkur leið ekki vel, þrátt fyrir að við
ættum góða foreldra,” segir Bobby.
„Sálfræðingarnir sögðu okkur að
þarna væri einhvers konar tilfinninga-
lokun. ”
Það er dálítið sérstakt að ræða við
drengina. Skopskyn þeirra er
nokkurs konar sambland af glettni
Bítlanna og hálfkæringi Marxbræðra.
Þeir veina af hlátri en snúa sér svo
allt í einu að alvarlegum umræðu-
efnum sem enda alltaf með því að
þríburarnir botna setningarnar hver
fyrir annan. Þeir játa að stundum
„gangi þeir af göflunum” þegar þeir
séu saman en þeir reyna að ná tökum
á sér smátt og smátt.
David ætlar út í viðskipti. Móðir
Bobby segir að hann hafí verið að
elda mat frá því að hann var fjögurra