Fróðskaparrit - 01.01.1989, Qupperneq 122

126
FØROYSK KLÆÐIR
Jóannes Simonsen (sonur Hanus í Skálavík) og
systirin Jenny.
Myndin er tikin hjá Kristinu í Gøtu í atelier-
inum, sum var yvir av Sam Olsen, har Kristina
var, áðrenn hon fór oman í bókhandilin.
Nú verða mest brúktir svartir ella brún-
ligir nylonsokkar.
Skógvar
Lucas Debes og J. Chr. Svabo nevna bert
rotuskógvar. C.J. Graba sigur konufólkini
ganga í føroyskum skóm, brúnum ella svørt-
um.
H.J.J. Sørensen sigur, at uttan á rotuskónum
hava tær tuflur ella galosjur. H.M. Debes
sigur einki um skógvar.
Nú verða brúktir svartaskógvar, oftast við
silvurspenni á.
Uttanáplagg
Hvørki Lucas Debes, J. Chr. Svabo, J. Landt
ella C.J. Graba skriva nakað um uttaná-
Plagg-
H.J.J. Sørensen sigur konufólkini brúka
myrk sjal. H.M. Debes skrivar bara um káp-
ur; hann sigur kápuna vera úr klæði ella silki.
Kápan hevði somu longd aftan sum framm-
an, 60-70 cm. Víddin í neðra var út ímóti
trimum metrum. Kápan hevði tveir kragar,
annar var uml. 8 cm breiður og skorin í
tungur og lá út á herðarnar. Hin var ein
flippa, ofta við revaskinni á. Kápan var opin
framman og heft í hálsinum við einum
messing- ella silvi'rspenni. Frammarlaga á
liðini var opin „sliss“, sum gekk frá faldinum
og upp á miðjuna.
Fornminnissavnið eigur somu kápu, sum
H.M. Debes skrivar um, og fleiri aðrar.
A ólavsøku, tá ið flestu føroysku klæðini
eru at síggja, sæst onkur hendingakvinna í
kápu - aloftast í møtli og í fleiri førum í
bundnaturriklæði. Møttulin er ermaleysur
eins og kápan, hann er síðari, røkkur niður á
tjúkkan aftan og er rundaður upp framman,
hevur lítlan kraga, seymaður sum skjúrtu-
flippa við rundaðum hornum, ongar knapp-
ar og onga „sliss“, bert silvurspenni undir
øsinum, fóðraður við silki, oftast við reyð-
um ella bláum. Nær byrjað verður at brúka
møttul, eri eg ikki før fyri at siga nakað um.
Á Strondum er møttul arvaður úr Kollafirði,
væl yvir 100 ára gamal. Møttulin er úr svørt-
um, tjúkkum klæði, er ófóðraður, hevur
dupultan kraga. Tann størri røkkur niður á