Ritsafn Lögrjettu - 01.01.1915, Síða 60

59
i herberginu. Gamlar endurminningar
frá Mýrum önduöu um hug hennar
eins og hlýir sumarvindar.
Næsta kvöld í rökkrinu, þegar Ár-
viíSur kom heim frá vinnu sinni, stóSu
dyrnar á herbergi móður hans í hálfa
gátt. Hann leit inn þangað án þess
aö hún yröi þess vör. Hún sat í gamla
ruggustólnum og sálmabókin lá opin
á hnje hennar, en stór garnhespa
hafði dottiö niður á gólfið við hliðina
á henni. Árviður gerði ekki vart við
sig, en gekk inn til konu sinnar.
„Iivernig datt þjer í hug að kaupa
garnhespurnar?“ sagði hann. „Þú,
sem aldrei prjónar." — „Hvernig datt
þjer í hug að biöja um sokkana?“
svaraði liún. „Þú, sem varst nýbúinn
að kaupa sex pör frá henni Katrínu
gömlu í Vangshúsinu.“ Þau brostu
bæði.
„En hvað heldurðu að móðir mín
hafi sagt um þig í morgun, þegar
hún fór út með mjer til þess að skoða
sig um í kring um bæinn.“
„Jeg veit ekki,“ sagði Tyra og varð
forvitinn.
„Þú hefur fengið góða konu, Ár-
viður,“ sagði hún.
„Og hverju svaraðir þú?“
„Jeg játaði því af fullri sannfær-
ingu.“