Skírnir - 01.01.1881, Blaðsíða 2

<
2 AUSTRÆNA MÁLIÐ.
J)ví, sem sáttmálafundurinn hafSi mælt fyrir um, aS á þeirra
hluta skjddi koma af Epírus og þessalíu. í stuttu máli: Tyrkir
höfðu öll undaubrögS. sem þeir gátu fundiS, um efndir sínar, en
reru sjálfir undir í Albaníu, a8 sem örðugast skyldi risiS á móti
landsafsölu til Svartfellinga a8 norSan og til Grikkja aí> sunnan.
J>a8 mun a8 eins hafa veriS til málamynda, a8 soldán sendi
erindreka og hersforingja me8 li8i til Albaníu, því ávallt ur8u
Jiær lyktirnar, a8 erindrekarnir fengu engu álei8is komiB, en li8
þeirra gekk í sveitir fylkisbúa, í sta8 þess a8 dreifa þeim e3a
stökkva þeim á burt úr þeim hjeru8um, sem Svartfellingum voru
eignuS í Berlín. Svartfellingar hafa aldri veriB seinir til sennu,
en höf3u nú stillingu á sjer og viku máli sínu til stórveldanna,
og kölluSu, sem satt var, a8 feim væri hjer mest ábyrg8 á
höndum. Hi3 sama höf8u Grikkir gert og þa3 þráfaldlega, en
hvorutveggju tóku þó til herbúna8ar og kvá&ust vilja vib hvoru-
tveggja vera búnir, a8 ganga a3 sínu í fri3i og eptir samkomu-
' lagi, er bending kæmi til þess frá stórveldunum, e8a þá heimta
þa8 me3 atförum. Hjer þótti stórveldunum vandast máli8 og «í
óvænt efni» komi8 (sem a8 er kve3i3 í sögum vorum), því þa8
fylgdi líka refjum Tyrkja og undanbrögBum a8 þeir bjuggu her
sinn í ákafa og sendu miki3 li3 á allar stöSvar suSurfrá, e3a
skammt frá landámærum Grikkja. «Verutn nú samtaka!» sög8u
stórveldin, «og mun þar svo undan ganga sem vjer óskum!» Vjer
skulum nú segja frá, hvernig:
Samtökin síBustu í «Austræna málinu» eru vaxin, og
hva8 hjer hefir áunnizt.
Á8ur enn vjer greinum síBustu atgjörBir stórveldanna, þykir
oss hlý3a a3 taka fram til glöggvunar og yfirlits sum sambandsatriSi
í sögu málsins á nndan, þó vi8 þau hafi veri8 komiS í
ymsum fyrri árgöngum rits vors. J>ar hefir veri8 sýnt fram á,
hvernig þrennt var jafnast í takinu, er stórþjóBir álfu vorrar
tóku til «austræna málsins», fyrst þa8 a3 bæta kjör cnna kristnu
þjóBflokka, þar næst a3 koma ríki Soldáns á skaplegar stöSvar
og láta hann eigi ver8a uppnæman fyrir Rússum, og hi3 þri3ja
undir ni,8ri, a8 hvert stórveldiS vildi sjá svo fyrir, a3 sjer yrbi