Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 80

176
hörmúnguin, sem yfir þá mundu koma. þá hvarf Iiaia-
stjarnan, — enn kom síðan aptur 1531, 1607 og 1682.
Hallay athngaði hana þá, og gat til að allt væri sama
stjarnan, sem gengi kríngum sólina og væri á ferðinni
herumbil 76 ár. Hann spáði henni aptur 1758; enn
aðrir tóku reíknínga hanns og endurbættu þá, og sögð-
ust eíga von á henni í byrjun ársins 1750. þetta
reýndist so; halastjarnan sást fyrst í kíkir á jóladaginn
1758 og kom í sólar-nánd (perihelium) 13da inarz
1759.
Nú er aptur von á henni í haust, og hafa ímsir
stjörnu-fræðíngar reíknað alla braut hennar nákvæmlega
og sagt allan gáng hennar fyrirfram. — Snemma í
ágúst á hún að verða í nauts - merkinu, nálægt sjö-
stjörnunum. f>aðan færist hún norðurávið og sýnist
fara harðast fyrst í október. J>ann 5ta, 6ta og 7da í
þeún mánuði fer hún yfir vagninn, og jiann llta á hún
að verða í krónunni re'tt hjá björtu - stjörnu (gemma
coronæ); jþá er hún á lslandi að sjá í norðvestri seínt
á kvöldin. Eptir iniöjan mánuðinn fer hún suður yfir
Jínuna, stendur kyrr nokkru seínna og kemur í sólar-
nánd 7da nóvember; hefir hún þá verið í burtu 76 ár
og 239 daga. Ur þessu fer hún að þokast austurávið,
enn verður þá so lágt á suður-Ioptinu, að hún er horfin
á Islandi um jóla-leítið.
Ekki er á að ætla, hvað hún verður skær í jietta
sinn; þó er líklegt hún sjáist með bernm augum. 1607
og 1759 var hún dauf að sjá og bar lítið á henni, enn
1682 var hún Ijómandi fögur. Prófessor XJrsín gerir
ekki ráð fyrir hún verði mjög fögur í þetta sinn eða
geti jafnast við þá sem sást 1811; enda var sú stjarna
voðaleg, og mun vera öllum í minni, sem muna til sín jiá.