Fjölnir - 02.01.1835, Blaðsíða 31

127
Eítt er enn frá þessari öl(l Iiarla merkilegt,
og verð eg að geta J>ess. |>að er aikunnugt, hvað nú
er mikill munur á veðráttufarinu í MundíaQölIum
og löndunum þar fyrir snnnan. Aungvu að síður finna
mennþar x fjöllunum menjar þesskonar dýra, er nú á
dögurn lifa í Miðjarðarhafinu. J>araf rná ráða, að
Mundíafjöllum hafi ekki verið skotið upp á um-
biltínga-öldinni, og allt bendir til, að það haíi ex'n-
mitt orðið í hinni síðustu jarðarbiltíng, er greínir
þetta tímabil frá vorum dögum, og jarðfræðíng-
ainir nefna hina fjóxðu eða
4. Umbreíttu öld.
Sú umbiltíng, sem j»á hefir orðið á jörðinni,
og hnötturinn allur orðið fyrir að líkindum, er
eflaust liin sarna sem ver höfum sögur af, og
almennt er kölluð Nóaflóð eða Syndaflóðið. j>á
hefir jörðin eýðst af vatnagángi, enn menn og
skepnur hafa samt komist af á háfjöllum suðurí
Austuráífu, og víðar ef til vill. I því flóði hafa
hnjúkar hrunið, og sjórinn borið björg með ser
víða um Iönd, og liggja [)ar eptir stórdýngjur
lausra steína, eínsog sjá má her og livar á Islandi,
(enn ekki má blanda þeím saman við brunahraun-
t
in). A undan flóðinu hefir lanzlagið verið áþekkt
iindurn, 20 kjötætum, 15 krókódílnm, 21 skelpöddu, 10
froskum, og mörgum öðrum, sem eru so ólík Jieím dyrum,
er nií eru uppi, aí hann hefir orðléT a'V gefa þeím ný ætt
arnöfn.