Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1971, Qupperneq 90

90
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
sunnan frá frankverska ríkinu, en þar var mikið smíðað af sverðs-
bröndum á víkingaöld, sem síðan voru búnir hjöltum í Skandinavíu.
Ekki hefur tekizt að finna sjálfan upphafsstað þessara sverða, en
lengi var álitið, að nafnið ULFBERHT og önnur af sama tagi væru
heiti á vopnasmið eða vopnasmiðju. Nú er það öllu vafasamara, þar
sem í ljós kemur, að sverð þessi hafa verið framleidd í um 300 ár
og mjög ólíklegt, að ein vopnasmiðja hafi getað starfað svo langan
tíma. Mætti geta þess til, að nöfnin táknuðu sérstakan gæðaflokk
sverða, en allt er það á huldu.
Síðasta sverð þessarar tegundar fannst í Saxelfi hjá Hamborg
1957. Um það og önnur ULFBERHT-sverð hefur nýlega birzt mjög
ítarleg grein eftir Michael Múller-Wille, Ein neues Ulfberht-Schwert
aus Hamburg. Verbreitung, Formenkunde und Herkunft. Offa 27,
1970, og er hér stuðzt við margt sem hann segir þar um þessi sverð.
(Ljósmyndir á bls. 87 og 89 í grein þessari eru frá Statens histor-
iska museum í Stokkhólmi og birtar með leyfi þess. - Ljósmyndina
á bls. 88 tók Eyjólfur Jónsson ljósmyndari á Seyðisfirði þegar sverðið
fannst og er hún til í eigu Þjóðminjasafnsins. Hún er söguleg að því
leyti, að hún er eins konar fréttamynd af nýfundnum forngrip, og er
ekki vitað um aðra eldri þeirrar tegundar hér á landi).