Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1971, Side 116

116
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
foringjaráðskortum eru fjöll þessi nefnd Grísatungufjöll, en mál-
venja virðist vera að kalla aðeins syðsta hlutann af fjöllum þessum
því nafni, en nyrðri hlutann, sem er öldótt, stórgrýtt hálendi 550
til 650 m að hæð frá sjávarmáli, nefna menn Grjót. Tekið skal fram,
að undirritaður er ekki mikið kunnugur í Grísatungufjöllum, en
síðar gæti ég sent fleiri örnefni frá þessum slóðum. Nokkur djúp gil
eða sprungur eru í Grjótum og Grísatungufjöllum, en eitt virtist
mér mest. Virtist mér það a. m. k. 2-3 km að lengd og víða nokkuð
djúpt og bratt, svo að örðugt mun vera að komast upp úr því með
köflum. Liggur sprunga þessi úr austanverðum Búrfellsdal, sem er á
milli Búrfells (761 m. y. s.) og Gyðuhnjúks (709 m. y. s.), suð-suð-
austur Grjótin og jafnvel gegnum öll Grísatunguf j öll, en það hefi ég
ekki kannað. 1 þessu gili fundust vopnin, og er röskur klukkustund-
ar gangur frá Gyðuhnjúki að þeim stað.
Á hádegi á mánudag hringdi til mín Sigurður Egilsson á Sunnu-
hvoli, Húsavík, og sagði mér frá því, að Davíð Gunnarsson hefði
fundið fornmenjar á nefndum slóðum og spurði mig, hvort ég vildi
taka að mér að sækja þær og kanna staðinn. Tók ég það þegar að
mér og hafði samband við Davíð. Davíð kvaðst ekki geta farið fyrr
en daginn eftir og ákváðum við að leggja af stað kl. 7 næsta morgun.
Fékk ég að láni jeppa til að fara á honum hluta leiðarinnar. Ég
hafði með mér aflangan pappakassa, skarexi, hníf, skeið og nokkur
fleiri smááhöld, sem mér datt í hug að koma kynni að gagni. Því
miður var myndavél mín í viðgerð og því engin myndavél með í för-
inni (Davíð gleymdi sinni myndavél heima). Við ókum á bílnum
nokkuð austur fyrir Húsavíkurfjall, og var um tveggja stunda rösk-
ur gangur frá þeim stað, þar sem við skildum bifreiðina eftir, að
vopnunum, sem Davíð fann fyrirhafnarlítið. Voru vopnin í austur-
hlíð gilsins, sem er mjög grýtt. Stórgrýttust og verst yfirferðar var
urðin þar sem vopnin voru, og svo brött, að erfitt var að fara um
hana. Þarna er að heita má gróðurlaust, nema skófir á steinum og
á stöku stað kræða. Vestan megin í gilinu var nýleg fönn, en undir
henni gamall ís, sem minnti á jökul. Vopnin voru dreifð um urðina
og víða hlutar af sköftum í holum á milli steina. Neðsta vopnið var
klemmt á milli steina, sem oltið hafa yfir það. Var það talsvert
bogið. 1 kring um það voru hlutar af skaftinu, sem sennilega hefur
verið um 180 sm að lengd, 4 til 4 sm í þvermál, úr grönnum
grenistofni. Virtust þeir hlutar, sem neðstir voru í urðinni, bezt
varðveittir. Nokkru ofar í urðinni var annað vopn, sem var mjög
heillegt að öðru en því, að skaftið var í smápörtum á allstóru svæði.