Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1885, Qupperneq 74

206
þann tfma höfðu menn eigi talið nema 364 daga i ár-
inu, og varð af þvi skekkja á missiristalinu. J>orsteinn
surtur fann, hvernig rjetta skyldi, og er hann fór til
þings, „þá leitaði hann þess ráðs at lögbergi, at it
sjöunda hvert sumar skyldi auka viku ok freista, hve
þá hlýddi“, og „þá vöknuðu allir menn við þat vel,
ok var þat þá þegar í lög leitt at ráði J>orkels mána
ok annara spakra manna"1. Aptur á móti hafa menn
sögur um önnur lög, er sett voru á fyrsta lögsagnar-
ári þorkels 970; var þá lögleitt, „at ráði Eyjólfs Val-
gerðarsonar“, að ef skógarmaður dræpi 3 aðra skógar-
menn, yrði hann frjáls2. þ>á var enn fremur lögleitt,
at hver maður skyldi eiga reka fyrir sinni jörð. Segir
svo frá þessu í Grettis sögu3: að þeir synir Onund-
ar trjefóts að Kaldbaki við Kaldbaksvik fyrir sunnan
Reykjarfjörð á Ströndum deildu við Flosa í Árnesi
við Trjekyllisvík, sem er næsta vík fyrir norðan Reykj-
arfjörð, um hval, sem rak á Reykjanesi; var deilan
komin af því, að báðir þóttust eiga Reykjanes. ]?or-
kell máni var þá beiddur úrskurðar, en hann lagði
til, að landi væri skipt milli þeirra, og „sfðan sé þat
lögtekit, at hverr eigi reka fyrir sinni jörðu. J>etta
var gjört“.
Eptir þ>orkel mána var lögsögumaður þ>orgeir
Ljósvetningagoði, frá 985—1001. Á lögsagnarárum
hans voru sett ýms lög. Árið 993 var Arnkell goði
veginn af Snorra goða og sonum f>orbrands J>orfinns-
sonar í Álptafirði við Breiðafjörð; voru konur vígsaðil-
ar og hjeldu linlega fram málinu; urðu þær einar
mannsektir, að jporleifur kimbi forbrandsson skyldi
vera utan 3 vetur. „En með því at eptirmál varð eigi
1) íslendingabók kap. 4.
2) Skarðsárbók ísl. sógur I. bls. 323.
3) Grettis saga kap. 12.