Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1918, Side 31

Eimreiðin - 01.07.1918, Side 31
SÝNlft ODftS BISKÚPS 159 eins, en hvernig sem hann fór að, sá hann aldrei sömu sýmna aftur. Nú sá hann alt annaS. Nú sá hann inn í stofu, snotra en ekki stóra. Þar stóðu tvær stórar kistur, vaföar í selskinn- um og látúnsbúnar. Hann kannaðist viö þær, því aS þær voru alveg eins og bókakisturnar hans sjálfs. Uppi á þilinu voru þrjár stórar bókahillur, fullar af bókum. Hann átti ekki neitt svipaö því svona margar bækur. ViS einn vegginn í stofunni var kakalofn, hlaSinn upp úr tigulsteinum, og reyk- háfur úr honum upp í gegnum húsiS. Ofninn var rauSkyntur, og sá í logandi eldinn gegnum sprungurnar á honum. — En alt í einu var sem ofninn yrSi aS einum blossa, og breiddi sig út um alla stofuna. Bækurnar á hillunum sviSnuSu og loguSu. SkinnblöSin fornu undust saman eins og næfrar, losnuSu og hurfu í eldinn, hvert á eftir öSru. Hann sá stóru, marg-litu og snildarlega dregnu upphafsstöfunum bregSa fyrir viS skiniS af eldinum. Þeir ljómuSu viröulega framan í feitum, þráöbein- um og jafndregnum leturlínunum fornu, um leiö og þetta fór alt saman veg allrar veraldar. Þetta fékk ekki öllu minna á hann, en þótt hann sæi biskupssetriö brenna. — Sýnin varö aö ljósmóöu í hélunni og hvarf. VII. Biskup vissi þaö, aö stöku menn voru gæddir einhverri undarlegri gáfu til þess aö geta séö fjarlæga og jafnvel ó- oröna hluti. Hann trúSi því sjálfur, aö hann væri gæddur einhverri vitund af þessari gáfu, en þoröi aldrei aö hafa orö á því viö nokkurn mann, svo aö ekki yröi dregið dár aö sér. Þaö kom helst fyrir, þegar hann var góöglaöur af víni, aö hann haföi orö á því viö vini sína eöa sveina, en þá jafnan þannig, aö þaö var sagt í hálfgerðu glensi, svo aö taka mætti þaö sem markleysu. En þetta kvöld virtist hann óvenjulega fyrir kallaöur. Ald- rei höföu undarlegar sýnir og undarlegar grunsemdir leitaö eins á hann. Var þaö vegna þess, aö hann væri beygður og mýktur af kvíöa og hugaróró vegna þess, sem himintunglin virtust boöa honum? Eöa var þaö kuldinn og myrkriö í kirkj- unni, sem lagöi á hann lamandi hönd, dró úr honum allan eöli-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.