Eimreiðin - 01.07.1918, Blaðsíða 51

Eimreiðin}
PYRSTA FLUGVÉLlK
Í79
til þess, aö vélin gæti runniö upp í vindinn, hvaöan sem hann
stæöi, án þess að öllum bátnum þyrfti að snúa eða bíða vinds
af ákveðinni átt. Menn störðu á allan þennan útbúning eins
og naut á nývirki og háðið fór að færast ofarlega í margan.
Menn héldu að þetta væri flugvélin sjálf, og þótti ekki senni-
legt að hún væri vel löguð til flugs.
Allar tilraunir og alt verkið fór fram með mestu leynd.
Alt af drógst lengur og lengur að nokkur ávöxtur sæist, og að
sama skapi styrktust menn í þeirri vissu, að þetta væri brjál-
semi og draumórar alt saman. Blöðunum fór að verða matur
úr því, einkum skopblöðunum. Menn fóru að hreyfa því í
þinginu, að hér væri verið að fleygja peningum í sjóinn. En
ekkert spurðist til Langleys.
Svo var það einn góðan veðurdag, sumarið 1904, að bátur-
inn létti akkerum, og hélt hægt og silalega niður eftir fljótinu.
Vélin var fullger, og nú átti að reyna hana, þar sem fljótið er
breiðara. Langley reyndi eftir megni að dylja fyrirætlun sína,
en það tjáði ekki, 0g alt í kring var morandi af bátum, með
blaðamenn og fréttasnata, slæpinga og vísindamenn. Fregnin
fór um alt eins og eldur í sinu, að Langley ætlaði að fara
að fljúga!
En nú komu sífeldar tafir, og ekkert varð af fluginu í bráð.
Dagur leið eftir dag, vika eftir viku og mánuður eftir mánuð.
Hvernig stóð á þessu? Enginn fékk að koma út í bátinn og
þaðan komu engin boð. Engin hreyfing sást þar, er gæti
gefið neina von um að flugið mundi byrja. Það var engu
líkara en þvi, að Langley og allir félagar hans væru lagstir í
dá og hættir við alt. En það var nú öðru nær. Úti í bátnum
var starfað og starfað af kappi, en altaf var eitthvað að. Nú
brotnaði þetta og nú hitt o. s. frv. Og eftir því sem tíminn leið
magnaðist æ meira háðið 0g reiðin, og alt bitnaði á Langley.
Langley lét þó ekkert á sér sjá, og hugsaði sér að slá a!t
þetta til jarðar í einu höggi, þegar hann tæki flugið. En þá
kom ný hlið málsins. Þingið tók fyrir peningastyrkinn.------
Loks rann þó upp sá dagur, er alt var tilbúið. Það var 4.
október 1904. Flugvélin stóð tilbúin uppi á húsþakinu. Hún
var töfrandi fögur að sjá x sólskininu, eins og fádæma stór
fugl, með útbreidda vængina drifhvíta. Það var eins og hún
biði þarna með óþreyju eftir merki um, að hún mætti svífa
upp í himinblámann. Manly átti að fljúga fyrstur. Hann var
12*