Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 15

cinhvörri alþjó&Iegri stiptun. iVIeb sönm skil-
inálmn skyldi einnig þeim bera kosníngarréttur,
er í Keykjavík eíiur á hiniini öbriim verzlunar-
stöhim ættu múr- ebnr timburhiís, sem ab löglegri
virbíngu væri 1000 rbd. virbi. þegar fleiri í
saineiníngu ættu einhvörja þá fasteign, er eptir
á&ursögbu heimilafei kosníngarrétt, skyldi sá
þeirra meiga kjósa, er hinir samcigendur yrbu
ásáttir um ab selja kosníngarrétt sinn á hendur,
en ella mistu þeir þann rétt. Sömuleibis skyldi
sá, er ætti í fleirum svslnm fasteignir þær, er
heimilubu kosníngarrétt, einúngis liafa rétt til
aí> kjósa í einu umdæmi, því er honurn bezt
líkabi. Sá, er ætti í sömu svslu fleiri enn eina,
slíkar fasteignir, er hvör út af fyrir sig heimilabi
kosníngarrett, skyldi þó ekki eiga rétt á aö gefa
fleiri enn eitt atkvæbi, en aptur þótti meiga leggja
saman fleiri slíkar fasteignir, er hvör útaf fyrir
sig heiinilubu ekki kosníngarrétt, ef þær væru í
sömu syslu.
2. þarámóti skyldi kjörréttur bera öiluiu
þeim, er væru þrítugir ab aldri, ljár sins rábandi
og hefbu mannorb sitt óflekkab, svo og ab far-
dögum þab ár, þá kosníngin framfæri, va-ru i 2
ár samfleytt búnir ab eiga einhvörstabar á Islandi
10hundraba fasteign, eba hefbuábúbarrétt æfilángt á
einhvörri slikri 20hundraba jörbu, semtilheyrbi kon-
úngi eba einhvörri alþjóblegri stiptun. Svo skyldu
þeir og, er á verzlunarstöbmn landsins ættu siíka