Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 48
48
ferjumenn hafa veriö skvldabir tii ab sljana
undir slíka ferSarnenn o'keypis, og- hafa þeir ineí
því móti optasinær feingib lángtum meiri þokkahót,
enn nemur vanalegum ferjutolli. En þegar ekki
er lögferja á staö þeiin, er llutnings er heifest á,
yrbi horgunin afe ríba á samkoimilagi vií) hlutab-
eigendur, þó meíi því skilyrfei, sein áfeur er getib,
þegar menn geta ekki orfeife ásáttir, afe hlutabeigandi
embættisinafeur geti heimtafe afe verfea fluttur yfir
ana efea fjörfeinn fyrir þá horgun, er amtmafeurinn
annafehvört seinna ákvefeur, þegar hlutafeeigendur
eru biskupinn, landlæknirinn efea fjórfeúngslæknir
á embættisferfe, ellegar þá undireins vife ferjmia,
þegar amtmafeurinn er sjálfur á einbættisferfe í
uindæmi sínu. A þennan hátt höldum vér, afe
reistar seu skorfeur vife ósanngjarnri borgun á skyldu-
fl"tníngu,i.,því vifeyfirskofeun reikn.'nganna fyrirjafn-
afearsjofeunum getur hife,konúnglega rentukammer,
afe þvi leiti vifevj'kur reikníngum aintmannanna yfir
ferfeakostnafe sjálfraþeirra, haft Wifesjón af hestaleigu
þe.rn, er amtmennirnir almennt láfa svslnn.enn
fá, þvi hesfaleigan fyrir alla ferfeina, skipt mefe
tii.u daga þeirra, er hún varir, verfeur naumast
flokkrusinni meiri enn sú, er sysluinenn fa, og
sama ináli er afe gegna 11111 embæltisferfeir annara
einbættismanna.
Afe veita fleinun embaiftismönnum skyldu-
flutníng á embættisferfeiim síniim, enn þeim, er
nu e,ga rett á honum, nefnilega stiptamtinafeurinn,