Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 149

kaiunierrábi Melsteb nieb póstskipinn liaustib 1840
öll þau skjöl, er snerta þetta inálefni, og mælzt
til, aí) hann senidi álit ankanefndarinnar uni þab.
Alit þetta franilagbi kaniinerráb Melsteb í nafni
aukanefndarinnar á 3ja fundi, 7da dag Júlí-inán-
aí)ar, og var þab þá afrábií), ah láta þab berast
uiii milli allra fundannanna til yfirlestrar. I áliti
sínu let aukanefndin í Ijósi, a& allir þeir eiubætt-
ismenn, er málefni þetta var borib undir, vieru
amtinanninuni i vestur-uindæniinu samdóina uni, ab
þab bæri ab aftaka þær ákvarbanir, er Jónsbók
hefir uin hefb og fyrníngu rettinda, en í stab þeirra
lögleiba á Is'andi ákvarbanir þær, er standa í
dönsku laga 5tu bókar 5ta kapít. og 5tu bókar
14da kapít. 4bu grein, neiua aintinaburinn yfir
norbur- og austur-unidæininu og svsluniaburinn
í Skaptafells-sýslunuin. Aukanefndinni þóttu nú
ástæbur þær, sem sýsluniaburinn hefbi byggt þab
álit sitt á, ab lög á Islandi heiinilubu ekki liefb
og fyrníngu réttinda, og ab ákvarbanir dönsku
Iaga utn þetta efni ættu ekki vib á Islandi, væru
þannig vaxnar, ab þab mundi ekki vera þörf á ab
hrekja þær. Aptur hefbi amtmaburinn í norbur- og
austur-umdæminu leita/.t vib ab leiba sönnurab þvi,
ab þær her ab lútandi ákvarbanir í hinuiii íslenzku lög-
um væru vel tilfallnar, og ættu vel vib ásigkoniulag
landsins, þegar menn abeins skildu þær rétt. En
hann hefbi þó viburkennt, ab ákvarbanir þessar væru
ekki svo greinilegar, sem vera bæri, og hefbu