Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 114

114
ináhiin andlegu stettarinnar seu einnig settir a
aiþjóíilegan kostnab, enda verbur og ekki ínióti
inælt, ab málseigandanuin sé gefin völ á ab kjósa
sér inálsfærsltunanninn, þegar hann á annab borb
kýs sér einhvörn í sýslu þeirri, sein inálib fellnr
fyrir í, og yíirvaldib ab öbru leiti hefir ekkert
ab finna ab inálsfærsluinannsins alkunnri rábvendri
ne stöbu hans í félaginu. Til þessa höldum vér
ab telja megi þau inál, er hlutabeigandi prestur
annabhvört er veikur eba heilsulasinn, ebur þegar
inálinu eru sainfara mikil uinsvif, sein þurfa tölu-
verbra ferbalaga vib, flókinna rannsókna, áreiba
og annars þvíunth'ks, er baka niundi prestinum
töluverban örbugleika, ef hann þyrfti sjálfur ab
rekast á þingum. Fleira mætti og enn telja. En
vér höldum og, ab þab eigi ab fela þ’ab allt amt-
manni á vald, bæbi ab meta og skera úr, hve
miklu gjafsóknin eigi ab nema í hvört skipti, og
vér þykjumst sannfærbir uin, ab aintmennirnir rati
hófib í þessum efnuiu og sýni hæfilega tilhlibrun-
arsemi, og þab því heldur, sem gjafsókn er aldrei
veitt í slíkinn inálum, nerna ábur sé búib ab bera
þau undir stiptsyfirvaldanna álit. Og skyldi svo
ólíklega tiltakast, ab hlutabeigandi prestur þættist
hafa átylhi til ab halda, ab honum væri ránglega
synjab málsfærslumanns ebur gjafsókuar, þá á
hann kost á ab bera sig upp uin þab vib stipts-
yfirvöldin og þau aptur ab bera þab undir hib
konúngiega danska kanselli.