Tíðindi frá nefndarfundum íslenzkra embættismanna í Reykjavík - 01.01.1839, Blaðsíða 31

31
mi&ur, þó hann íaunar sé vel a?) sér, sýnast opt
hinir, er hafa á sér útvortis kurteisis-sni?, a?
hafa yfirbur&i, svo hann freistast til a? álíta þá
ser freiuri a? þekkíngu. Ef þessir kurteisu menn
þaraSauki erit vel ab sér, og a? því leiti hafa
sanna yfirburbi yfir fulltráann úr bænda röö, en
þekkja saint ekki eins vel og hann til, hvörnig
ástatt er til a? niynda Ine? landbústjórnar inálefni,
þá er ekkert líklegra, enn ab þeim veiti hægt ab
snúa þannig fulltrúa þessuni, er þegar hefir láti?
stöbu sína og afcbúnabinn í Reykjavík taka úr
sér hug og kjark, ab hann tælist til a? inæla frain
rnefe einhvörju því, er landinn er til ógæfu, og
rnóti hinu, er inibar því til heilla. Allar þær
ástæbur, er byggbar eru á ebli sálarinnar, niiba
þannig a? því, a? dvöl fulltrúanna í Reykjavík
muni leiba þá frá sannfæn'ngu sinni og glepja
sjónir fýrir þeim, og hafa þannig íll eptirköst
fyrir störf þeirra og hnekkja tilgángi fulltrúa-
þíngsins. Okkur þykir því meira vari? í a? reisa
skoríur vi? þessu, enn a? sjá ineigi í lítin kostnab,
enda hyggjuin vib, ab kostnaburinn inuniekki heldur
verba ineiri, þó ]>íngib verbi haldib á þíngvöllum,
er vib seinna inunuin svna, auk þess ab vib erum
sannfærbir um, ab forninenjar þær, er á þíng-
völluni eru, og þær endurminníngar, er þessunt
stab fylgja, mnni hafa þau áhrif á fulltrúana, er
gagnstæb eru þeim, er Reykjavík mundi vekja.
A þingvöllum munu fulltrúarnir una vel hag sinum,