Andvari - 01.03.1969, Blaðsíða 114
112
SIGFÚS BLÖNDAL
ANDVARI
Stephan varð furðuseinn til að svara þessu bréfi, skrifaði ekki fyrr en 12. marz 1922.
í því bréfi segir hann m. a.:
í bréfi mínu inu fyrra til þín baS ég þig aS bera kveðju mína pilti, sem ég
vissi, að var þarna í Höfn: Kristjáni Albertssyni, en mig minnir á eftir, aS ég
muni hafa brenglaS nafni hans, enda er enginn skaSi skeður, þó þú hefðir ekki
botnað í þeirri bón. Reyndar má ég heita þessum unga manni ókunnugur, átti
aðeins nokkurra augnablika viðtal við hann á „Víkur-“götu haustið 1917, rétt í
því hann var að stíga á skip til Hafnar, en það settist einhvern veginn að mér, að
í honum væri efni til listdómara, á sviði bókmennta að minnsta kosti, og að hann
væri þar á réttri, en síður vinsælli leið, eins og þá stóð og stendur enn. Getur
verið, að ég hafi gripið það út í loftið, viðkynningin var svo stutt. Mér verÖur
vanalega hvort tveggja í senn, að þykja vænt um og hálfkenna í brjósti um ungl-
inga, sem mér finnst þannig fariö, slíka ævi sem þeir hljóta að eiga hjá okkur
íslendingum, þó hlutfallslega séurn við ekki öðrum þjóðum verri í því. Og
kannske, eftir allt, eiga þeir fleiri farsældarstundir en fjöldinn, hver veit? En
þetta var ástæðan, að ég bað þig fyrir þessa vitlausu kveðju, sem varð.
Kaupmannahöfn, 25. ágúst 1922.
Kæri vinur.
Mikið gladdi mig að fá bréf frá þér, dags. 11. marz, og sjá af því, — eins og
ég reyndar gat vitað, — að þú ert eins fjörugur andlega og þú ert vanur. Ekki
mun ég gleyma samvistinni við þig í Reykjavík, og á ég þér — eldra manni, reynd-
ara og vitrara, — miklu meira að þakka en þú mér.
Nú hef ég í ýmsu braskaÖ síðari árin, var í fyrra á Ítalíu nokkra mánuði og
lærði þar ýmislegt, — en aðallega var þó sú ferð eins og hvíldarferð og svo til
skemmtunar. Davíð frá Fagraskógi og Ríkaröur Jónsson vom mikið með mér í
Róm, og Ríkarður varð mér svo samferða noröur, frá Ítalíu og hingað. Þú hefur
máske séð ferðapistla frá mér í íslenzkum blöðum, „Morgunblaðinu" — og svo
halaklippta útgáfu í „Lögréttu“, þar sem hlaupið er af vangá yfir sumt.
Af Kristjáni Albertssyni get ég það sagt, að hann kvað hafa samiö leikrit og
sent það leikhúsi hér, en það gefið ádrátt um að leika það, ef því yrði breytt á
einhvern tiltekinn hátt. Kristján kvað ætla að gera það og situr nú við það suður
á Þýzkalandi. Sagt er Thor Jensen hjálpi honum — hann mun vera í ætt við
frú Jensen.
Konan mín er nú styrkþegi Hannesar Árnasonar sjóðsins og hefur verið á ferð
í vetur úti í löndum, er hér nú heima um hríð, en ætlar á stað aftur í haust. Ég
hef verið önnum kafinn í vetur í orðabókarpróförkum og svo í ýmsu grúski. Meðal