Andvari - 01.03.1969, Blaðsíða 122

120
SIGFÚS BLÖNDAL
ANDVAW
eru 10 aðrir reiðubúnir til að reyna að ríða hann niður. Á síðustu árunum eru nú
ílokkadrættirnir samt með nrinna móti, og þó er enn glóð í gömlu kolunum, ef
á reynir. Og hvernig var ekki á Englandi á sínum tíma, þegar Guðbrandur var í
Oxford, Eiríkur Magnússon í Cambridge og Jón Hjaltalín í Edínaborg — allir að
rífast, og þó í rauninni beztu menn allir, bver á sína vísu. Oft hef ég hugsað um
okkur íslenzku menntamennina erlendis, sem eigum að lifa á íslenzkukunnáttu
okkar, hvað undarleg kvikindi við hljótum að sýnast í augum útlendinga — eitt-
hvað líkt og þessir fátæku, grísku rithöfundar og kennarar, sem höfðu ofan af
fyrir sér í Rómaborg á keisaratímunum með því að kenna Rómverjum — þeim
af þeirn, sem vildu læra eitthvað í grísku af fróðleiksfýsn eða bara af fordild. Því
allur þorri Rómverjanna leit niður á þá sem fátæka útlendinga, — menn viður-
kenndu, að þeir hefðu vissa þekkingu og hæfileika, — en í rauninni var mönnum
ekki um þá — jafnvel andans maður eins og skáldið Júvenal talar um þá fyrirlit-
lega — ,Græculi esurientes', — soltin Grikkjagrey kallar hann þá. Hér t. d. er al-
mennt álitið, að íslenzkir lærðir menn viti ekkert og hugsi ekkert og skilji ekkert
nema forníslenzkar bókmenntir og sögu. Og það eru líka til landar, í lærðra manna
hóp, þó skömrn sé frá að segja, sem telja það næstum því goðgá, ef áhugi rnanns
beinist að öðru en okkar fornu fræðum og svo málfræði og sögu íslands. Ég hef
sjálfur marga hnútuna fengið á bak og brjóst fyrir það, hvað ég bef verið rnarg-
hnýsinn í hitt og þetta, — en ég kæri mig kollóttan.
Ég sendi þér þýðinguna eftir mig á grískum sorgarleik, ,,Bakkynjunum“ eftir
Evripides, sem ég bið þig líta vægðaraugum á, því þetta er gert á stúdentsárum
mínum, þó ekki birtist ritið fyrr en nú. Ég hef látið prenta aðeins 100 eintök
tölusett, og eru öll seld. Fáein fékk ég ótölusett, sem ég gef, og engum vestan-
hafs nema þér. Ég veit þú kannt að dæma rit með tilliti til tímans og kringum-
stæðnanna.
Nú óska ég þér gleðilegs sumars og góðs bata. Ef þú sendir bréf til mín til
Reykjavíkur, býst ég mætti senda Guðrn. Finnbogasyni það með bón um að koma
því til mín þar. Líði þér svo sem bezt fær óskað
þinn einlægur vinur,
Sigfús Blöndal.
í svari sínu 13. ágúst 1924 segir Stephan m. a.:
Góðvinur Blöndal. — Innilega þökk fyrir bréf þitt og bókina. Mér er vansi
í að hafa ekki viðurkennt það fyrr en eftir fleiri mánuði, en þú afsakar það. Ég
hefi verið hálflasinn um tíma, en haft útiverk á hendi þangað til nú nokkra daga,
að ég lagðist upp í leti til að reyna, hvort hún læknaði mig ekki í bráðina.