Andvari - 01.01.1980, Qupperneq 118

116
ÚR BRÉFUM SR. JÓNS ÞORSTEINSSONAR
ANDVARI
kaupstaðnum og steinkol, og kostar það
ta'lsvert.
Eymd Kristrúnar minnar kemst í vana
fyrir börnunum og fólkinu, so nóg er
gleði milli þess. Fríða litla feilar sér
helzt, en við hjónin getum aldrei van-
izt við það með glaðværð.
Bína er alltaf í stofunni rétt að segja
nætur og daga, passar mat Sr. Hallgr.
og læknir, og Christr. minni, það sem
upp verður fundið henni geðslegast.
Þess á millum saumar ’hún og les líka og
fræðist, so hún gjörist vel að sér hvað
af hvörju.
Guði sé lof! Margan dag er Christr.
mín bærileg og getur talað fróðlega og
glaðlega, en ógnarfljótt grípur þá eymd-
in aftur, og leiðir þetta af sér hræðslu og
hjartveiki. Sr. Hallgr. er hjá henni so
oft sem hann mögulega getur, enda prís-
ar hún guð og menn með hrærðu hjarta
fyrir hvað vel hún sé stunduð á allan
hátt.
Við unum okkar högum so vel sem
unnt er, og eg má kalla mig sælan, með-
an eg fæ að njóta sambúðar minnar
blessuðu konu.
Mikið fögnuðum við, að Sr. Hallgr.
minn fríaðist frá Reykjavíkurbrauðinu.
Nú verðum við að láta þetta bréf að
sinni þéna fyrir okkur öll hjónin og
Jakobínu. Berið þið ástarkveðju okkar
Baldursheimsfólkinu, sérílagi gamla 111-
uga, og þá bið eg ykkur að heilsa hjart-
anlega frá mér Ara mínum Helgasyni á
Sveinströnd (eg held eg verði biðja hana
Solveigu mína að kyssa hann blíðlega
fyrir mig og þig að mótmæla því ekki).
Sá maður gjörði mér gott frá ungdómi
sínum og allt til þess við skildum. Heils-
ið þið Skútustaðafólkinu einnig frá okk-
ur ástsamlegast. Guð huggi þá, sem
hryggðin slær!
Heilsið þið einnig Gamalíel kallinum,
og Sr. Þorl. mínum, sem aldrei skrifar
mér línu né móður sinni, þó hann
sleppti mér.
Verið þið so blessuð hjónin með
blessuðum sonum ykkar, kysst, kvödd,
föðmuð og guðs náð innfalin með öllu
ykkar húsi og það hjartanlega af ykkar
síminnugu elskurum,
Jóni, Þuríði og Jakobínu.
Sr. Jón á Hvanneyri: Sr. Jón Sveinsson,
tengdasonur sr. Jóns, átti Hólmfríði dóttur
hans.
Sr. Þorgrímur minn: Sr. Þorgrímur Arnórs-
son, seinast prestur í Hofteigi (1848-64) og
Þingmúla (1864—68).
og eins litlu Fríðu: Hólmfríður Pétursdóttir
frá Reykjahlíð ólst upp á Hólmum hjá sr.
Hallgrími föðurbróður sínum.
Kristrún Jónsdóttir hafði sem kunnugt er ung
trúlofazt Baldvini Einarssyni, en hann brá
heiti við hana og gekk að eiga danska
stúlku í Kaupmannahöfn. Kristrún tregaði
Baldvin alla tíð, og hefur sá söknuður ef-
laust átt sinn þátt í þunglyndi hennar.
Hólmum, 12. Janúar 1856.
Elskulegi tengdasonur!
Bréf þitt elskulegt af 14da Nóvbr.,
meðtekið 18. Decbr. með pósti, þakka
eg þér allra ástsamlegast. Góður guð
veri lofaður fyrir velgengni þína og
ykkar, sem allir láta vel af og segja þig
beztan velgengnismann við vatnið. So
segir Gamalíel kallsauðurinn. Þorgrímur
snikkari lætur ágætlega af húsakynnum
þt'num og eins Benedikt. Túnið batar þú
so, að þú ferð að halda 4 kýr með tím-
anum, ogþá fær Solveig mín eitthvað að
láta í askana. Mig minnir mórinn fyrir
utan lækinn megi forbetrast, þar sem
hann Jón Helgason hafði húsin.
Þú segir ykkur yngri mennina ekki
jafningja forfeðra ykkar. Vel reynist þú
það, satt að vísu, þér var lagt meira í
hönd en hann hafði í öndverðu, og